göz gözü görmüyor
zifiri karanlık ortalık
bu sessiz gecede
sessizliği dinliyorum salonumda
hafifçe söylüyor Zuhal Olcay
"Yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin"

rüzgar var dışarıda
yaprakların hışırtıları yankılanıyor kulaklarımda
hızla yaklaşıyor tok adım sesleri
bomboş sokakta
bir köpek
öfkeyle havlıyor
epeyi uzakta
devrilen bir varil sesi
sonra acı bir miyavlama
bir klakson sesi yırtıyor geceyi
çığlık çığlığa
yağmur damlalarının sesi karışıyor geceye
gecedeki sessizliğe

gece mi sessiz
yoksa...?

kalkıp ışığı söndürüyorum
bitimsiz sessizlikle