YÝTÝK

Aðzýmda çiðnenmemiþ yumurta kokusu;
Bütün sevmelerden bir hüzün zamaný vazgeçtim.
Bir asýr oldu ki
     Öpmedim bir dostu alnýndan,
Ýçi insan dolu bir tramvay bile geçmedi yanýmdan
Telefon rehberimde þiirler yazýlý.
Cenazem hayrýna kaldýrýlýyor.
Dost sohbetlerinde adým geçmiyor.
Belleklerinde silinmiþ bir çocuk yüzüyüm!
Kendi ülkeme giderken
     Yitirdim kimliðimi.
Ýþte bu benim dediðim
Türküm olmadý hiç.
     Seni yitirdiðimden beri.
Seni yitirdiðimden beri;
Erik çalmadan komþu bahçeden
Haylazlýklarýmý tozlu raflara kaldýrdým.
Düþüp kanattýðým dizimi
     -polisten kaçarken-
Bir baytar edasýyla
     Sarmadýlar hiç.
Seni yitirdiðimden beri
     Dizimde kanamadý zaten
Senden baþkasýna hiç mýzýtmadým
     Misket oynarken
Sokaklardan geçerken
     Güreþe durmadým kimseyle.
Babam hiç kimseyle yan yana
     Koyup ta dövmedi beni
Seni yitirdiðimden beri
     Senden baþkasýný özlemedim zaten!