Hüzünlüydü satýrlarýn uykusuzum bu gece üzülme, çok içmiyorum birkaç eski þarký dinledim biraz da aðladým hasretine korkma, sensiz nefes alýyorum arkadaþlarla yedim akþam yemeðini merak etme sen, aç kalmýyorum çok zaman üþeniyor da yokluðunda iki simit alýyor ve ikisini ikimizce iþtahsýz da olsa yiyorum.
Bilemezsin, ne oldu dün akþam not kaðýtlarýna yazmýþým ismini aralýksýz, farkýnda olmadan ve almýþ hepsini, koymuþ cebime seni taþýmýþým soðuk koðuþuma o isimlerde baktým güzel yüzüne dün akþam seninle yaþadým.
Hava sýcak burada, hava rüzgarsýz bir ara yaðmur çiseledi ama apansýz bakma, akþam serinliði çökünce birden biraz üþüyorum sanki seni düþünüyorum ve gün ýþýðý yine kamaþtýrýyor gözlerimi sana ýsýnýyorum takvimde bir gün daha karalý ve her saat seni düþünüyorum.
Aramýyorum diye deme vefasýz, gücenme sormuyorsam hatýrýný, elim kalemde, düþlerim sende öyle zor ki hasre-tine sözcükler bulmak iki kelime bile yazamýyorum sana öylesine hasretim, bilemezsin hata da yapýyorum görünce sevgi dolu iki sözcük duyunca umutlu kelimeler yerimde duramýyorum sonra diz çöküyor önünde yalvarýyor Allah’a yalvarmadýðým gibi affýna sýðýnýyorum.
Belki serseriyim, duygusuz deðil seni, sana hissettirmeden yaþýyorum ne ihanet bu sana, ne de kaçýþým uzaklaþamýyorum aþkýnýn gölgesinden senden bir an kopamýyorum bil ki þu an canlandý göz yaþlarým küçük çocuklar gibi, burnumu çekiyorum kirpiklerim nemli sensiz, yüzümde yapmacýk gülücükler ben gerçekte yaþamýyorum koðuþçu gelmiþti bugün odam pýrýl pýrýl, odam tertemiz bense bir mum yaktým masamda bir yandan yazýyor sana görmüyorum etrafýmý neredeyim bilmiyorum öte yandan hayal edip gözlerini yokluðuna aðýtlar yakýyorum çok düþündüm ölümün adýný cennet var olmalý avuçlarýnda cehennem yokluðun olmalý yanýnda ölmek istiyorum bu ne rica, ne de yalvarýþ Allah’a dualar gönderiyorum.
Ýþte bu çalan bizim þarkýmýz duymuyorsun sen, ben biliyorum özgürüm, aðlýyorum hesap vermeden deliyim, bir kez daha haykýrýyorum ne düþündüðünü boþ ver, kabullen artýk sevgi sözlüðünde ilk mesajým, ben, seni çok seviyorum mutluluðu hak etmiyor bu yürek istemeden gönlünü incitiyorum sen, okyanuslarca su bekliyorsun duygularýna ben, bir damla gözyaþý oluyorum kim söyler aksini, sen söyler misin be-nimle gider misin sonsuza gülmeyi hak etmiyorum.
Parke taþlý yollarda ömrüm seke seke gidiyorum titriyorum, korkuyorum, sensiz zamanda gel de pusulam ol sisli yollarda elimden tutmazsan bocalýyorum ben sana muhtacým, ben sensiz solgun yalnýz suskunum ben, sen yokken durgun umutsuzluðumda boðuluyorum iki satýr beklentim, bir mutlu haber bekliyor senden görünmez bir tebessüm tamamen gidiþinden çok korkuyorum merak etme sen, böyle deðil her gecem bazen uykumu alýyorum cesaretim yoktu sana itirafa kim bilir, korktum öfkenden aptalca.
Þimdi düþlerimde geçiyor boþluk seninle uyumaya çalýþýyorum fena deðil günlerim, sakýn düþünme bir tek problemim, belki yanýlgým aklýma seni takýyorum arkadaþým çiçekçi benim, ziyaretinde bazen imrenerek bakýyor beyaz güllere hepsini sana göndermek istiyorum.
Hülya’lara gidiyorum bazen hepsinin selamýný alýyorum senin adýna ve rüzgarda saçlarýnda hissetmen için ellerimle getiriyorum çamlý tepelerin sisli zirvelerinden aþarak.

Dostlara söyleyemedim ismini kutsal sýrlar gibi, içimde saklýyorum nadir açan çiçekler gibisin ömrümde solmandan korkuyorum ve bir zaman üzerim diye seni kendimden sakýnýyorum yoksan ben de yokum diyerek hayatýmý yokluðundan esirgeyerek mektubumu bitiriyorum.

Sanmýyordum sensiz nasýl nefes alýrým, kabuslarým yaþanýr mý, bilemiyorum selam edip kalan tüm umutlarýna son söz edip sevdamý satýrlara, ben senden geçemiyorum Seni Seviyorum ...