Herþey "bu dünyada biz de yaþadýk" deyip, bunu bir þekilde ispat edebilmek için. Yani hacim kazanabilmek ve ölümsüz olabilmek için. Bizim þu an zaten bir boyutumuz var. Yiyoruz, içiyoruz ve hayatýmýzý sürdürüyoruz. Canlý bir varlýk olarak tek bir boyuta sahibiz. Ýleride çocuk sahibi olunca ikinci boyutumuzu yakalayacaðýz. O çocuk bizim devamýmýz olarak bir süre adýmýzý sürdürecek, ikinci boyuta ermemizi saðlayacak, peki ya üçüncü boyut? Yani öldükten sonra yüzeysel bir hayal gibi unutulmamak için, ben de yaþadýmý ispat etmek için yaptýklarýmýz.
Herþey bunun için deðil mi zaten? Helaya þiir yazan adamýn da amacý onlarý birilerine okutmak ve varlýðýný ispat etmekten ibarettir. Belki ünlü bir þair ya da yazar olup tarihe adýný yazdýramamýþtýr, ama bir helanýn duvarlarýna karaladýðý bir iki satýr, o hela varoldukça bize o adamýn yaþamýþlýðýnýn bir kanýtý olarak yansýyacaktýr.
Biz de üçüncü boyuta geçebilmek ve hacmimizi kazanmak için bu zor hayat þartlarýnda, yýlmadan, usanmadan tiyatro yapýyoruz. Oyunlarýmýzla yaþayabilmek, ölümsüz olmak için...