Var mı beni içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim
Kalmasa da şöhretimi duymayan
Kimliğimi tarif etmek zor benim

Bülbül benim lisanımla ötüştü,
Bir gül için can evinden tutuştu,
Yüreğine Toroslardan çığ düştü,
Yangınımı söndürmedi kar benim.

Niceler sultandı, kraldı, şahtı,
Benimle değişti talihi bahtı,
Yerle bir eyledim tac ile tahtı
Akıl almaz hünerlerim var benim.

Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken zebun ettim Selimi,
Her oyunu bozan gizli zor benim.

Yeryüzünde ben ürettim veremi,
Lokman hekim bulamadı çaremi,
Aslı için kül eyledim Keremi,
İbrahim'in atıldığı kor benim.

Sebep bazı Leyle bazı Şirin'di,
Hatrım için yüce dağlar delindi,
Bilek gücüm Ferhat ile bilindi,
Kuvvet benim, kudret benim fer benim.

İlahimle Mevlana'yı döndürdüm,
Yunus'umla öfkeleri dindirdim,
Günahımla çok ocaklar söndürdüm,
Mevla'danım hayır benim, şer benim.

Benim için yaratıldı Muhammet!
Benim için yağdırıldı o rahmet!
Evliyanın sözündeki muhabbet,
Enbiyanın yüzündeki nur benim.

Kimsesizim; hısmım da yok hasmım da
Görünmezim; cismim de yok resmim de
Dil üzmezim; tek hece var ismim de
Barınağım gönül denen yer benim.

Benim adım aşk... Cemal SAFİ