Bir nefes duman
Ýþte sen
Ýþte ben
Sevmek mi kolay
Kaçmak mý zor
Karar ise umutsuz.

Kendimle konuþtum az önce,
Yoktun sen yanýmda,
Yýldýzlarla konuþtum
Sesini duyarým diye.
Onlar bile sustu
Adýný söyleyince.

Kalbime çektim
Senin dumanýný,
Yoktun ki baþka yerde
Orda yaþadýn ve orda öldün
Sonsuza dek,
Mezarýn isimsiz olacak.

Bu akþam
Siliyorum seni
Göklerdeki kalbimden,
Son kez dokun buz tutmuþ benliðime,
Bu son mesaj ölmekte olan sevgiliye.

Hep bir umut vardý içimde,
Belki diyordum, olur ya
Bir þeylerin deðiþeceði tutar
Ve bende tesadüfen
Oradan geçiyorumdur.
Ama
Ne bir þey deðiþti,
Ne ben oradaydým.
Nede tesadüflere inanýr oldum.