Hep çocuk oldum sanırdım yıllarca
Bitmeyen acılar arasında koşuşturup dururken
Bağırırdım dağlarda nehirlerde var gücümle
Atardım kendimi onların gizemli kucaklarına

İtildim bir gün ummadık bir anda sırtımdan
Yuvarlandım kayaların arasından nehire düştüm
Geçtikçe zaman bu son acımın üzerinden
Acı dolu kalbimden doğan nehir baktı bana
Akıntılarla yeniden doğmaya başladım
İşte şimdi kalbimin çocuğu oldum
Kendi yarattığım gerçek benliğimi bulduğum
İnsanların gizledikleri yüzünü gören
Nestor edasında bir çocuk...

Tek kural vardır hayatta çocuk olsanda olmasanda
Sen olmalısın tüm varlığınla hayatın her anında...