Dönüşü olmayan bir gidiş
Hayatla olan kapışmanın sonunda,

Ne o soluk yıldız gözlerin kalır
.................Beni hüzünlerinde sürükleyen,
Ne şelale saçların uzanır doruklarında
.................Dokunduğumda kalbimin içine akan

Sağanak düşen fedakar göz yaşları
.................Yetmez mi hayallerimin yıkılışında
Almadan verdiğim nefesler
.................Kafi değil mi ömrümü kısaltırken

Gelsen bir kez gökyüzünden kayarak
Binip icat ettiğin kızağına
Tutsa boş ellerim ellerini
Sarsa kollarım narin vücudunu
Görünmez olup kaybolamasan...!

Casper’ın dönüşüm iksiri de yitmiş
En iyisi koyulayım ben çalışmaya
Hayaletini fanustan kurtaracak
Mucize yaratma ihtirasında

Nasıl yaşanır sensiz akarken ırmağım,

Dudaklarına temas edemeyen
...............Unutulmuş öpücükler düşlerimdeyken,
Duyamaz ki kulaklarım
...............Top atışları geceyi yarsada,
Rengarenk havai fişekler donuklaşır
................Kederin fışkırdığı göz bebeklerimde,
Büyücüler kurtaramaz
................Hiçliğe olan tutsaklığımdan,
Kahinler göremez geleceğimin
................İhtimal dışı varlığını,

Gizli patikayı seziyorsundur
Kilitli kapıların şifreleri saklı şiirlerde
Bir tek sen çıkarabilirsin defineyi
Korkusuzca dalarak şeytanın inine

Ulaştığında oraya...
..............Bedenini çıkarmalısın ruhundan
..............Ve ruhunu giymelisin bedenine

Sınırsız güven bana gömülsemde
Yıldırmasın ürkütücü kahkahaları seni
Kapat bütün duyularını
Atla bana geliyormuşçasına
Her yanı kavuran alevli çukura

Kalbimin sevgi dolu yumuşak yatağı
Kollarını açmış seni beklemekte
Göreceksin sevişmenin tılsımı
Nasılda dönüştürecek cehennemi cennete