Varoluþ olgusunu bütünüyle bir aðaca benzetecek olursak her birimizin hayatý birer meyve olsa gerek. Bu aðaç öyle bir aðaç ki hiç bir meyvesi birbirine benzemiyor. Tek çeþit meyve vermeyen bu aðacýmýzýn her dalýnda milyonlarca deðiþik çeþitte tatta ve renkte meyveler bulunuyor. Aðaç bulunduðu ortam itibariyle mükemmel bir plan çerçevesinde özen ile dizayn edilmiþ ve dikilmiþtir. Ah keþke aðacýn üstünün yarýsýný kaplamýþ olan saçak var olmasaydý. Bu saçaðýn bulunduðu tarafta kalan meyveler þanssýz meyvelerdir. Bu meyveler hayatlarý boyunca güneþ görmezler. Bulunduklarý dallara baðlý olarak sonu gelmeyecek bir karanlýða mahkum olmuþlardýr. Saðlýklý büyüyebilmeleri ve zararlýlardan koruabilmeleri için yapýlan ilaçlamadan paylarýna düþen kocaman bir hiç olur bu mayvelerin. Çoðunun kurtçuklarla tanýþmalarý daha yeni yetiþen birer yemiþken gerçekleþir. Kurtçuklardan þans eseri kurtulanlarý ise güneþin merhametinden yoksun zayýf ve cýlýz kalmýþtýr. Bu cýlýz savaþlarýnýda bir müddet sonra kaybeder bu meyveler. Nihayet daha önce kaybetmiþ arkadaþlarýyla beraber ayný makus talihi paylaþarak dallarýndan kopar; yere düþerler. Bu arada onlarý daha önce düþen milyarlarca arkadaþlarýnýn akýbeti olan ayný hazin son bekler. Tek tesellileri deðiþik özelliklerine raðmen düþtükleri yerin ayný olmasýdýr.

Aðacýn diðer yanýndaki meyvelerin ise rahatýna diyecek yoktur. Sevecen güneþin her doðuþunda kendilerine cömertçe sunduðu sýcaklýk ile ýsýnýrlar. Yapýlan ilaçlama sonucunda hiç bir zararlý onlarýn dallarýna ulaþamamýþtýr. Güven refah ve rahat içerisinde olgunlaþýrlar. Manzaralý dallarýnda tabiat tüm ihtiþamýyla ayaklarýnýn altýndadýr bu meyvelerin. Aðacýn arkasýnda yaþanan trajediden habersizce günlerini gün ederler.

Ve bir gün hiç hesapta yokken aðacýn sahibi elinde sepetleri yanýnda iþçileriyle çýkagelir. Bu iþçilerin her biri koltuklarýndaki sepetler ile ayrý bir dala yönelirler. Dallardaki bütün olgunlaþmýþ meyveleri birer birer kopararak sepetlerine doldurmaya baþlamýþlardýr ki aðacýn bu mutlu yanýndan mahþeri çýðlýklar yükselmeye baþlar. Ama tüm bu feryatlar boþunadýr. Bu aðaçta meyve olmak ölüme razý olmaktýr.

Sonunda bu vahþet seremoniside bitmiþ her meyve sepetin içindeki yerlerini almýþtýr. Bu meyvelerin içinde bulunduðu sepetler hale gidecek olan araca bahçe sahibinin iþçileri tarafýndan topluca taþýnýrlar. Yükleme bittikten hemen sonra meyvelerin yolculuðu baþlamýþtýr artýk. Kapatýldýklarý kamyonun kasasýnda güneþten eser yoktur. Zifiri karanlýðýn içerisinde çekirdeklerine kadar iþleyen bir soðuk üflemektedir. Bu soðuk içerisinde yolculuk bitip kasanýn kapýsý açýlýncaya deðin kendilerinden geçerler.

Ve nihayet kasanýn kapýsý açýlýr ve içindeki meyveler ile beraber tüm sepetler teker teker bir manavýn dükkanýna taþýnýrlar. Bir inceleme sürecinin ardýndan tüm meyveler kaliteleri tatlarý ve renkleri gibi özelliklerine göre ayrýlýr, deðiþik reyonara dizilirler. Her meyvenin üzerine birer birer fiyatýný gösteren etiketler dizilmiþtir artýk.

Bir müddet zafýnda her biri ayrý ayrý bir terazi kefesinde tartýlýrlar. Tartý iþleminin nihayetinde tüm meyvelerin kaderi kese kaðýdýnýn içinde yerlerini alýp bilinmeyen bir yere gitmektir.

Nereden bildiðimi sorarsanýz eðer þunu bilmelisiniz. Bende o aðacýn karanlýk kýsmýnýn sýnýrýna yakýn bir yerinde çekirdeðine kadar girerek içini kemirip beslenen kurtçukla mücadele etme pahasýna dalýna sýký sýkýya yapýþmýþ bir meyveydim. O güne kadar verdiðim bu mücadeleyi acemi bahçe iþçisinin dalgýnlýðýyla bu noktaya ulaþtýrmýþtým. Dallarýndan koparýlýrken feryatlar atarak felaketlerini yudumlayan güneþli mevkii sakini meyvelerin aksine benim dalýmdan koparýlýþým felaketimden kurtuluþum olmuþtu...