Artık bir düşünce kozmosunda,yitip giden benden izler arama...detayları yine kendime yar ettim,bütünlerin senin olsun..ben yine söylerim ezberlediğim türkülerin nakaratlarını...yine dillendiririm sevdiğim şairlerin şiirlerini..yine seçerim cümlelerin en güzellerini..sen seçtin gitmeyi..ben de senin istediğin gibi yaptım,,aldım ve kalbimi bir boşluğa attım..bir şiir dillendirdim seni anlatsın diye ardından..

Boşlukta uçuşan sencil benler şiire düştü.....

“Başardın sevgili..
son kurbanındı seçtiğin,kalbim...
senli izleri,bırakınca
tek bir kelam etmeden gittin..

Başardın sevgili..
Bu senin kim bilir kaçıncı zaferin..
Doyurdun mu ruhunu
Sevdamı yeni şiirlerine mi işledin..

Başardın sevgili...
Koskoca bir yokluk bırakıpta,ezdin..
Zamansız ayrılığı dillendirip,
Kendini aklayıp (da), beni sildin..

Başardın sevgili...
Hiçbir şey olmamış gibi gittin..
Dönersen,şiirlerin bayramı...
Dönmezsen şarkıların isyanı olacak ismin.”

Sen başardın....

Ey zamanın kuşattığı kalbim...yolları mı engel koydun yoksa sevdama...her aşkın sonunda hazırladığım idam sehpasında, kaçıncı tekmem bu yalnızlığa...,her kaçtığım yoldan, kaçıncı kendime çıkışım..ey aşk!!bu kaçıncı gidişin benden,uzaklara...

Sen Başardın...
Kendimi yine kendimde yok ettim..

Bu aşktaki intiharına şimdi “Eyvallah”