Nerede başlamıştı hikâye belleğimdeki tüm harfleri yitirdiğim yerde mi? saçlarının sarısı mı odamı aydınlatan yoksa şu zavallı lambamı? Korkmana gerek yok bileli değil henüz bıçağımın keskin yanı. Nerede başlamıştı hüzün? Sağ bileğindeki sargıyı güvercine benzettiğim yerde mi? hani sen güldüğün gün yeniden sevecektin insanları. Ben mi kaybettim gülüşüne giden yolları yoksa sen mi unuttun sevmeleri. Nerede başlamıştı yalnızlık? Beni sana getiren trenin soğuk demirlerinde mi? yoksa hala kanıyor dediğin yaralarında mı? Nerede başlamıştı yağmur? Senin gözlerindeki bulutta mı? Benim anlattığım masalda mı? Henüz bilmiyorsun üstelik bir şiirden çıkıp geldiğimi. Nerede başlamıştı yaşamak amaçlı yapılan intihar? Senin iki kalem bir kâğıt evinde mi? yoksa benim lal kalmış dillerimde mi?
Ama isteseydin dilsizde sevebilirdim ben seni. Nerede başlamıştı yaşam? Parmağına minik bir kuş kondurduğum yerde mi? saçlarının tellerinde mi? ya da isminin şiir olduğu şehirde mi? nerede başlamıştı suskunluk? Yeni bir alfabe bulduğun yerde mi? yoksa sol tarafında mı? Bozulsun diye bu sessizlik alkışlıyorum kuşları, kedileri, seni, hayalimdeki martıları. Söyle Nerede başlamıştı…