Bir Numara Var Bu İşte!

numaraları biz bulduk; hakimi ne zaman onlar oldu hayatımızın?

yazı resim

Numerolojik bir fısıltıyla dağılıyor karanlıklar. Bir numara, beni uyandırıyor uykumdan; akşamdan kurulu saatin rakamlarında anlam buluyor hayatım. Bir numara var bu işte!
Telefonum çalıyor. Numara gizli! Numaralarım gizli! Tahminler ve kendimden sakladığım gerçeklerim! Numaraların gizi! Numaralar fena kıstırıyor beni! Neyse ki tanıdık, tahminleşmemiş bir ses! Kurtarıyor, kendi gerçekliğimden beni. Sıradan, gerçekleşmesi gerekli işleri fısıldıyor bana sırayla. Sıraya konmuş; konması gereken hayatımı yaşamak üzere, banyoya giriyorum ve alışılagelmiş numaramı yapıyorum. Yıkıyorum yüzümü, ardından dişlerim; fırçalanması gerekli ve sıradan günlük boşaltım işleri. Fazla detaya girmemeli. Bu işte bir numara yok! Asıl numara, sonrasında. Yaşam adını koydukları koşuşturmaca…
Rakamlar benimle oynuyor! Numaralarla sınırlanmış, sıraya koyulmuş işlerime gecikiyorum! Rakamlarla oynayan, kolumda ki zamana bakıyorum ve trafikte ki araba sayısına! Geç kaldım, bir rakam gerisindeyim yaşamın. Sıralanmış şarkılar radyoda geçip gidiyor. Sinirlenmiyorum bu sefer! İnsanın; benim gibi bir insanın bulduğu numaralara uymadıysa hayatım bugünlük, yapacak çok fazla şeyim yok! Arabalar yığıldıysa önüme ve sıkıştıysak bir muammada, yapacak bir şeyim yok! Sinirimi bozmayacağım bu sefer! Numaraların hayatımla oynadığı oyunun yönetmeni ben olacağım! Kırmızı ışık! Denetimim dışında bir şeyler var bu oyunda! Bir numara var bu oyunda!
İşyerimde çalışan yüzlerce insan, yüzlerce yüz, yüzlerce isim ve binlerce hayat! Numaralarla tanımladığım, ismini bilmediğim, hayatlarından bi haber aynı havayı soluduğum insanlar. Numarası olan insanlar. Hayatlarından bir haber yaşadığım! Suçluluk duygusu kıskıvrak yakalıyor beni! Suçluluk duymamalıyım! Kendi hayatımdan haberim yok benim henüz! Binlerce hayat! Bu numara bana fazla büyük gelir! Bir numara var bu işte! Selam verip içten bir gülümsemeyle suçluluk duygumu hafifletiyorum. Yüzlerce gülücük saçıyorum etrafa. Gözlerim ışıl ışıl! Gülücüklerimin sayısı gözlerime yansıyor ve vicdanımı susturmak için yaptığım, yinelediğim numara işe yarıyor! Bir numara olmalı bu işte!
Numaralar kendilerini yineleyerek akıp gidiyorlar. Sıralanmış işler, numaraları unutarak bitiyor ve güneşin batışıyla numaralarımızı bitiriyoruz. Sıradan numaralarımızı. Şimdi bize ayrılmış zamanın başlangıcı. Rakamları sayma kabiliyetim dışında bir yığın araba ve tekrar muamma! Yetişilmesi gereken numaralarım yok bu akşam. Evde numarasını bilmediğim, sırasını belirlemeden, bilinçsizce sıraya koyacağım ve gerçekleştireceğim işler… Günün numaralarının yorgunluğunu üzerimden atmak için yapacağım başka numaralar. Hayatım koluma taktığım rakamlara bağlı! Hayatımla oynayan, hayatımızla oynamasını istediğimiz rakamlara! Bir numara var bu işte!

Başa Dön