...................................................................... Baþkent, Kendimde Yaþadýðýmsýn, Eylül 6



Adresine düþecek binlerce cümlelerden yalnýzca birine sýðdýrýp seslenmeyi öðrendim. Yazdýðým bütün dizelerde, bütün satýrlarda coþkun akan ýrmaklar gibi geldiðim sensin. Sýnýrlar ötesinden, daðlarýn ardýndan söylediðin sýcacýk sözlerin göðüme düþtüðünde, uzatýrým elimi göðe; ellerime bulaþsýn diye yüreðinin maviliði...

Sevmeyi býraktýðýmsýn iki yüreðin arasýna, gücümün yettiði kadar alsýnlar beni diye. Gözlerim uyku nedir unutsunlar diye gecelerde... Bu bir ürperiþ. Anlatsam þiir gibidir sözlerim; öyle bir sevdanýn insafýna kalýr ki ömrüm, sessizce alýp baþýmý giderim bakýþlarýndan.

Kendimde yaþadýðýmsýn, dünya diye. Dünya diye, sevdana hasret duruþlarýmla bu þehrin duraklarýnda, bu þehrin sokaklarýnda beklediðimsin...

Kendimde yaþadýðýmsýn; temmuz akþamlarýnýn serinliðinde, coþkulu halaylarda mendil mendil...

Kendimde yaþadýðýmsýn; parmaklarýmýn arasýndan öylece düþerken kelimeler sayfalara, yüreðimde büyüyen bir sýzý, bir derince yara kalbimde kan/ar/ ýrmak...

Kendimde yaþadýðýmsýn; bütün geçen dakikalarý bir armaðan bilip, dudaklarýnýn kývrýmýndaki gülümsemeye boyun eðen; her þeyin kirlendiði bir dünyada... Yaþanan bir tek an'la ahbap olup, konuþur oldum. Yakama takýp sokak sokak gezdirdiðimsin; gözlerimde bu þehri seyredensin.

Kendimde yaþadýðýmsýn; bir yokluðu göðüsler gibi, bir hayali kucaklar gibi kollarýmda; iki dudak arasýnda susan ve hep susan suskular içindesin.

Kendimde yaþadýðýmsýn; ölürcesine yaþanan. Kanadý kýrýk bir kuþ... Bir acý yalnýzlýktan geçerken bile, cehennemden geçer gibi...

Kendimde yaþadýðýmsýn; yalnýzlýklarý çoðaltan kalabalýklar ortasýnda, gece nöbetlerinde, uyanan günün kýzýllýðýnda, derin düþüncelerde, hüzün naðmelerinde...

Kendimde yaþadýðýmsýn; daðlar ötesinde, bir deniz mavisinde, kara gözlerinde; kalan cevapsýz sorularda, söylenmiþ sözlerde, yetim yazmalarda sen...

Kendimde yaþadýðýmsýn; bensiz söyleþmelerde bile. Yaþanan an'larda ve yaþanacak an'larda. Bir yabancý gibi öykünerek kendime, ha durdu duracak bu dünya dönüþünde, baktýkça içime yýkýlan gözlerinle.

Sen kendimde yaþadýðým gibi, kendimde öleceksin gibi!