dost kaçarsa gül cemalinden
kimseler anlamaz halinden
seslenirse sır perdesinden
kendinden kaçan dost neyleyim
şekil putun yıkıp gelmeyen
hak çeşmesinden su içmeyen
gönül kitabını bilmeyen
sahte dünyada dost neyleyim
dost bilir dostu dostan önce
kalbi açarız dosttan önce
yürek sevinir dost deyince
gülüşe hasret dost neyleyim
acemiyem acemi gönül
yürekte ötüyor dost bülbül
açıyor bahçesinde bir gül
gülü solduran dost neyleyim
acemi ozan