Bana yar deme.
Yarim var deme.

Seni sellere attım.
Aşkı yellere sattım.

Gece gündüz yorulmadan,
Anılara sarılmadan,

Unutup teselli bulmak istedim.
Huzurun koynunda ölmek istedim.

Sensizliğin yurduna gönülsüz girdi gönül.
İşte böyle Mecnunlar tahtına vardı gönül.

Ne saray var, ne bir çadır her bir yanı tarumar,
Bir divane başköşede, başında da dört duvar.

Belli sevda kuşatmış, işgal etmiş her yanı,
Kedere teslim etmiş kurtuluş arayanı.

Çemberden çıkmaya gücüm yetmedi.
Tükenmez azabım baktım bitmedi.

Anladım sonum gelmekte.
Tek çare yağlı ilmekte.

Gel artık gel sen ölüm.
O yardan gelsen ölüm.

Ona yar deme.
Yarim var deme.