DOÐU RÜZGARI / SILA

"Daðlara yükseliþ ile yolculuðumuz baþladý. Ardýndan ruhun bozkýrlarýnda Atlantis'i aradýk ve Asya'yý kucakladýk. Ufukta yükselen çoban kavalý ile büyülendik. Bir kabile'nin coþkusuyla dolduk, taþtýk ve mahur seslere aktýk. Sýla hasretiyle bir kervan'a katýldýk ve 'Doðunun senfonisi' baþladý.
Ýpek yolu üzerinde Türkmenistan'a, Azerbeycan'a beste yaptýk. Doðu yolculuðumuzda bir ses ararken bin ses bulduk. Sesteki ýþýðý keþfetme yolculuðumuz devam edecek diyor Göksel Baktagir.
Sýr kapýsý adlý enstürümantel albümünde böyle sesleniyor müzik severlere Kanuni abimiz.
Sayýn Baktagir albümünde "Doðu Rüzgarý / Sýla" da gönüllere heyecan veriyor.
Musýký sevenlere öneriyorum, bu albümü ve Baktagir'in diðer albümlerini de insana gönül huzuru veriyor.
Baktagir þu þiiriyle hasretini dile getiriyor:

Doðu Rüzgarý / Sýla
Sonbahar düþeli gözde hep yaðmur oldu
Doldu,taþtý, coþtu birden soldu
Yarin hasreti gönlüme doldu
Aþk ateþi yaktý beni
Nasýl düþtüm ben bu derde
Zamansýz bir rüzgar esti
Þimdi yar nerde?
Sýla'dan ses çýkmýyor
Can'a hasret bitmiyor
Gecem gündüz olmuyor
Sevdiðim nerde?
Çaresizim derdimi bir dinle
Aþk baðýnda gül de yanmýþ mý söyle?
Sensiz olmuyor yarim böyle
Þu can sana doymuyor
Hasretim öyle...
Tüm müziðin hassasiyeti bilenlere...
Saygýyla...