ÜÇLEME

Birinci þarký: Ayrýlýk

Gitmez gibi baktým uzaklara?

Seni unuttuðum yerde unuttum sesimi
Martýlar kanat çýrpardý oysa ben ölürken
Boðazýn ürkek dalgalarý kýskanýrdý
Ellerimin çizgilerinde uzayýp giden hayatý...

Yaðmur
Güneþin derimi soyduðu gibi yýkadý acýmý
Eli bir gece kuþuydu geçti yüzümden
Sessizdin ve sýrtým dönük...

Gitmez gibi baktýn uzaklara...

Kayýsý çiçeðinin korkusu duyuldu
Don yürürken sabaha, geceden
Frenk yemiþlerinin çapkýnlýðý gülmüþtü düþümde oysa, Akdeniz’in

Sýrtý dönük gider, sesi de ardýndan
Bir ayyaþ gibi bekler kapýsýnda eski aþklarýn
Ölü kuþlardýr dizilir, avluda ayakkabýlar…

Gitmez gibi baktý uzaklara...

Ýkinci þarký: Yangýn

Öfke ve tuz karýþýktýr, ki bedenim
Yapýþkan bir umutsuzluðu terler
Kirli yüzünü görmek istemem gecenin
Beklerim,
Adalardan gelse de dokunsa yüzüme nal sesleri...

Yakarken engizisyon aþký ve özgürlüðü diri diri
Yakarým bir sigara gibi þiiri,
uzakta,
yýldýzlarýn orada bir yerde,
uluorta
Ýçime bir bulut düþer
Bulut söndürür içimi....

Üçüncü þarký: Yazgý

Koparýlmýþ bir sayfa gibi
Koptu aþkýn ikliminden,
Umutsuz ve çökkün,
Kentli bir ölümün karmaþýk denkleminden
Ýbaretti yüzü.