tutunmaya ugrasma sarp kayaliklarin kayganligina
kendini bir kayakekigi kayaardici sanma
kayakertenkelesine kirlangicina kanma
parcalanir ellerin kan dolar avuclarina
birak kendini asagilara
ucarsin
ucamazsin
kanatlarin var ya da yok
ne farkeder
ardic kesilir
kekik serpilir
bir ömür boyunca
zaten bosluktasin
bir daha yasanmaz sanma biten asklarin ardisira
gagalarinda ölü otlar tasiyorlar
bak yuva kuran kuslar
yüregin kefen olmaz acilara
unutmak yazgidir insana
tükenir yeminlerin
kozasinda ölü birer tanridir kehanetlerin
dualarina uzanir kanatsiz meleklerin
senin bu yüreginin düstügü düslerin
ne gecmisi vardir ne de gelecegi
hersey sinirsiz bir cizgi
sinir arama
yol bulur
yoldan cikarsin
ne farkeder
tanrilar canlanir
melekler uyanir
bir ömür boyunca
zaten bosluktasin
bir ucundan tutup ta baglamaya calisma
bir yerlere birseyleri
dipsiz uzayda ipsiz dönerken dünya
senin dimagina sigmasa da
tutunacak bir kuru dalin olmasa da
bosalt iplerini
ister kopsun
ister dolansin yildizlarin efendisinin ayaklarina
ne farkeder
canindaki nefes bile sadik kalmaz iken ruhuna
gözyaslarin bir köle olmaz kendi kökünü cürüten
korkma kestane gülüslerinden
kacirma
yüregin her mevsim taze bögürtlen
ne farkeder
gök kararir
dip aydinlanir
bir ömür boyunca
zaten bosluktasin
