kimi zaman aşka nokta,
isyana hep ünlem,
özgürlüğe üç nokta yaraşır…
ömrümüz hep soru işaretini sever bir tek bu kesin

diyor içim kes yakışıklı bir ayraçla ömrünün otuzunu
ayır bacaklarından ikiye,
sonra sözsüz karikatürler çiziyor içimde ana sınıfında bir çocuk,
içim ünlemle dolup bağırıp duvarlara soluk alıyor o zamana yazılan.

içimde tırnak işaretli filozoflar soru sorup dururken,
ey şairliğim sen bari şimdi seviş benimle
şiirimin bir kış vakti, kar yağarken olsun.
sobalarında kuru meşe bahçesinde kardan adam olsun
doğur kağıtların hastanesine kızlarını erkeklerini,
anasının emzireceği sütü bitmez bu ömrün.
boy boy sözcükler yetiştirelim kitaplara.