Sen kiracý/Ben Kiracý/Dünya kiralýk
Orhan Gencebay

     Bu yazýyý beyin ölümünden sonra sabah 10 sularýnda bedenen de ölümü gerçekleþen Recep Yazýcýoðlu’nun ardýndan yazmak zor. Çünkü TRT spikeri Nermin Tuðuþlu'nun dediði gibi bazý insanlarýn ardýndan öldü demek. Garip þey. Yüreðiniz elinize ‘yaz’ komutunu veremiyor.

     Evet, valimizi kaybettik. O Türkiye’nin valisiydi. Yaþadýðý ilçedeki kaymakamýn, ildeki valinin adýný bilmeyenler onun ismini biliyordu. Çünkü o bu topraklarýn deðerlerinden beslenen bir anlayýþla yapýyordu iþini. Onun bürokratlýk anlayýþýnda asýk suratlýlýk yoktu. Halkýna hizmet vardý. O,valisi olduðu þehirlere hâkim deðil hadimdi.

     Ve hayatýyla da dar-ý bekaya irtihaliyle de bize dersler verdiðini düþünüyorum. Benim ders olarak anlaþýlmasý gerektiðini düþündüðüm ilk þey daha çok bürokratlara yönelik. Halka tepeden bakmamak, insanlarý güdülecek birer koyun gibi görmemek gerekiyor. En güzeli onlara güler yüz göstermek, halleriyle hallenmek.

     Ýkincisi ise hepimize; dünyayý bir kiralýk ev olarak algýlamamýz gerektiði þeklinde. Bu kiralýk mülkten ise ne zaman ayrýlacaðýmýz belli deðil. Arkasýndan iyi hatýralar, dua edecek insanlar býrakmak önemli olan. O bunu baþardý.

     Allah rahmet eylesin