bilmiyor ne çok sevdim kýzýlý
görmüyor;ne hayat yýprattý beni ne kan kýrmýzý,
acýtmýyor yüreðini kýlýcýmýzýn mýzrabý,boþver yüreðim aðlama o yar anlamaz gözyaþlarýmýzý.

keþke sonumuz bu olmasaydý hayat yolunda,
gülüp umud etseydik yarin kolunda,
hayallerimiz bile yaþlandý bak sonunda,
boþver yüreðim aðlama o yar anlamaz baþkasýnýn o koynunda.

býrak uçsun o küçük kelebek,
bir gün o da gülecektir elbet,
kanatlanýnca semaya,ellerini açacaktýr mevlaya,
ve diyecektir aðlama abicim sabret