Aydýnlat desem þu yarým kalan gecemin karanlýðýný
Tamamla desem sana yanýk olan þu kalbimin yarýsýný
Bilmez misin ki sana olan sevdamý, senin için yandýðýmý
Anlamaz mýsýn ki bakýþlarýmdan biraz olsun duygularýmý...

Uykusuz gecelerin sabahýnda kanlanmýþ gözlerimi görmez misin
Seninle konuþurken titreyen yüreðimin sesini duymaz mýsýn
Sana dokunduðum anda terleyen tenimi, ellerimi
Senin adýný her anýþýmda içimde yanan volkanlarý bilmez misin...

Kurtar beni bu azaptan dayanamýyorum anla beni
Seni þu satýrlara yazarken bile ismini büyük yazdým
Þu koskaca derya denizinde, sahile vuran bir küçük dalga gibiyim
Sana vuruldum inkar edemem, yalan deðil keþke bilebilsen...

Evet galiba vuruldum, hem de ne vurulmak
Ýdamý gelen bir mahkumun son saatlerini yaþamasý gibi
Ellerine ayaklarýna vurulmuþ bir pranga gibiyim
Zincirleri kýrsam ne fayda ki, ipi çekilen ben deðilmiyim...

Sona erecek birazdan bir sensiz , bir sessiz gecem daha
Odamýn içinde olan ben, ama benim içimde olan sen,
Neden illede sen , neden çektiðim bu özlem
Bu saatte ruhumun içinde, benim kalbimdesin

Gel de dolsun varlýðýn, benim olduðunu bileyim, hissedeyim
Seni sensiz yaþadýðým yeter, bu yanan ateþin çok zor geçer
Gel de son sözlerimi söyleyeyim sana, belki birazdan
Ýdam edilen ben olsam da, elbet ruhum kalacak yanýnda...