Şimdiden gözlerime gölgesi vurdu korkuların
Ama nedense
Tuhaf bir inançta var içimde;
Kendime yada sana inanmaktan da öte.
Tuhaf bir dinginlik var ruhumda
Aramızda;
Yüzlerce tepe, yüzlerce dağ, yüzlerce deniz var.
Ama bunlar yok gibi de;
Bunlar beden gibi birşey;
Bedenin içinde ruh var bedeni yürüten,
Gözlerimizle göremeyeceğimiz birşeyler var bizi ilerleten
Kader mi bu ?
İmkansızlıkları ayağımızın altına serip,
Hafiften içimizdeki umutla, korkularla ilerlememizi sağlayan
Bilmiyorum.
Hayat tuhaf bir devinim değil mi zaten
Bildiklerim de;
Gözlerimin gözlerini aradığı,
Bulduğu yerde huzura kavuştuğu
Bedenimin sıcaklığını özlediği,
Yanında en manasız tümcelerin bile anlam kazandığı,
Bildiklerimin en önemlisi de;
Anın durduğu, kavramsal herşeyin silindiği bir mekanın olduğu ,
Ellerini;
Yanımda hissedince….
