"Bir gün Cezmi Ersöz’ün bir yazýsýný okudum, çok etkilendim ve bilgisayarýn baþýna oturup bu denemeyi yazdým. 20.03.07/Saat 03.00"

Etrafýnýn birdenbire aydýnlandýðýný fark etmek, insanýn her zaman karþýlaþtýðý bir duygu deðil. Belki de bundan dolayý þaþýrýrsýnýz. “Kötü giden onca þeyin ardýndan bu da ne ola ki?” Sorusu sarar hasarlý düþüncelerinizi. Hayatýn kötü gidiþine alýþmýþ yüreðiniz, alýþkýn olmadýðý coþkuyu kuþkuyla karþýlar. Fitneye baþlar içinizdeki þeytan: “Hayat gerilip gerilip vurmayý sever, bak yine bir serap sundu sana, arkasýndan gelecek darbeyi bekle”.
Hasarlý düþüncelerinizi de, içinizdeki þeytaný da bir kenara býrakýp, bu aydýnlýða dört elle sarýlmak iþinize geliverir. Hayatýnýzý temize çekiyormuþsunuz gibi bir hisse kapýlýrsýnýz. Kendinizi gözlerine kaptýrýp, kaybolmak istersiniz. O gözler daha önce hiç duymadýðýnýz sözcükler söyler size, dalar gidersiniz. Gönüllü “hiç” olmak istersiniz onun sýcaklýðý içinize yayýldýkça. Bakýþmalarýnýzýn, söyleþmelerinizin, merak etmelerinizin ve seviþmelerinizin daha öncekilerine benzemediðini, bir eþi daha olmadýðýný duyumsarsýnýz.
Vakit geçivermez onu beklerken, heyecanlanýrsýnýz yeniden, ayak seslerini duyunca. Telefon çalýnca onun sesini ister kulaklarýnýz. Hep onu beklemiþ gibi olursunuz hayatýnýz boyunca. “Ýþte be iþte sonunda benimde masalým baþladý” coþkusu kýpýr kýpýr yapar içinizi.
Kokusu, gülüþü, þýmarýþýna ayrý ayrý þiirler yazmak istersiniz, liseden sonra ilk defa. Baþkasýnda duyunca kokusunu yakýþtýramazsýnýz, baþkasýný görürseniz þýmarýrken yüzünüzü buruþturursunuz, çünkü artýk her þeyin yakýþaný ve hatta sahibi odur. Hissettiðiniz aydýnlýða þaþýrýrsýnýz, neredeydin diye, daha önce niye gelmedin diye hayýflanýrsýnýz. Sanki, onsuz geçen her ana ayrý ayrý üzülürsünüz.
Zamanýnýzý artýk onunla deðerlendirirsiniz. Geleceðiniz artýk onunladýr. Deðerleriniz o varsa vardýr. Onun, sizin için ne kadar deðerli olduðunu anlatamamak korkusu sarar her yanýnýzý. Kelimeler, bakýþlar, özveriler yetersiz kalýr anlatmakta coþkunuzu.
Allah var ya hani o da hiç geri çevirmez gümbür gümbür sevginizi. Þýmarýverir, gözlerinde daha ilk yok oluþunuzu izlerken. Ve alýr her verdiðinizi sonuna kadar. Yetinmez ister, gerçekten yok oluþunuzun baþlangýcýný. Kiþiliðiniz yiter gider, bu asla yapabileceðim bir þey deðildir, dediklerinizi yapmaya baþlarsýnýz isteyerek. Hiçbir þey beklemezsiniz sizden gidenlerin karþýlýðýnda, aydýnlýk yeter size.
Ona doðru akarsýnýz her þeyinizle ve aktýðýnýz yerde beklentileriniz olur. Gerçek bir ilgi, gerçek bir sevgi, hani elinizle tutabileceðiniz bir sýcaklýk beklersiniz. Bir ses, bir gülücük, bir deðerbilir davranýþ… Beklentileriniz sürer de sürer… Ama bir türlü gelmez… “Neden?” sorusu benliðinizi týrmalar durur…
Nasýl edip de sizi bu hale getirdiðini merak edersiniz, araþtýrýrken onu daha iyi tanýmak için gayret edersiniz ama onu bulamazsýnýz. Daha doðrusu karþýnýzdakinin gerçek kiþiliðini bulamazsýnýz. Hayatýndaki her törpülenme, hep birbirinden farklý yeni kiþilikleri oluþturmuþtur. Bu kiþiliklerden hangisi odur diye merak etmenize gerek yoktur. Hepsi odur, hiçbirisi o deðildir. Onun derdi de hangi kiþilikte olduðu deðildir, sadece beðenilmek ve onaylanmaktýr. Tek derdi bu olan birisi zaten hep diken üstünde deðil midir? Diken üstünde yaþayan birisinin sevilmek için yapmayacaðý þey, girmeyeceði kalýp yoktur..
Ne zaman fark etmeye baþlarsýnýz onu, içiniz acýr…
Hayatýna bugüne kadar giren herkes törpülemiþtir onu, istekleriyle, beklentileriyle ve yaptýklarýyla. Öyle törpülemiþlerdir ki, içinde kocaman bir boþluk oluþmuþtur. Dolmasý zor, karanlýk bir boþluk. Bu boþluðu bir çok kiþiden sevgi, ilgi, hayranlýk toplayarak dolduracaðýný sanýr. Etrafýndakiler sadece boþluk doldurmakla görevli kiþilerdir.
Baþkalarýnýn beðenileriyle ayakta kalabileceðini hisseder hep. Boþluðunu böyle doldurabileceðini zanneden ve boþluðunun ardýnda yaþayan birisidir o. Boþluðundan kaçmak için yalnýz kalmak istemez, devamlý birileri olmalýdýr yanýnda. Bu birilerinin sevgi ve hayranlýðý ile doldurmaya çalýþtýðý boþluðun, dolmak bilmez açlýðý nedeniyle, hep yeni birilerine, yeni heyecanlara ihtiyacý vardýr. O kadar yalnýz kalmak istemez ki sanal dünyada bile sömüreceði sevgiler bulmaya çalýþýr, yazýþýr durur ilgi ihtiyacýný giderene kadar.
Boþluðu hayatýný yönlendirmiþtir. Onun üstüne güvensizliðini, güvensizliðinin üzerine yalanlarýný ve aldatmalarýný inþa etmiþtir, belki de boþluðu dolduramayacaðýný bile bile. Dolmayan boþluk nedeniyle hayatýna giren hiç kimseyi de salývermez, tutsak etmek ister bencilliðinde. Elini uzattýðýnda ulaþmak ister onlara. Devamlý etrafýnda olanlarý, kendisinin tuttuðunun farkýna varmadan, kovalamak ister güya.
Yalanlarýný duymak sizi daðýtýr. Yalan olmasýný istemezsiniz, inkar edersiniz çoðunlukla. Her þeyinizi býrakýp akýp geldiðiniz bu yerde yalanýn, yalan olmasýný istemezsiniz. Sorunlu ama güvenli hayatýnýz çok uzakta kalmýþtýr artýk. Geri dönüþü çok zor bir yerdesinizdir… O ýþýltýlý gülüþü ile sizi bütün korunaklarýnýzdan çýkarýp almýþ, savunmasýz býrakmýþtýr
Size söylediði sevgi sözcüklerini ayný anda baþkalarýyla da paylaþtýðýný anlamak sarsar sizi, þaþýrtýr. Sizinle baþ baþa iken kullandýðý sevgi davranýþlarý size ait deðildir, hiçbir suçluluk duymadan rahatça baþkalarý ile paylaþtýklarýdýr. Çünkü önemli olan kendisinin ayakta kalmasýdýr. Hiç kimseyi sevemez. Hiç kimseyi sevmediði için kendisini de sevemez, düþmandýr kendisine. Týpký karþýsýndakinin kontrolünü kaybetmekten korktuðu gibi vücudunun kontrolünü kaybetmekten de korkar.Hep genç, hep güzel görünmek ister. Yaþýna, geçen zamana kýzar, göbeðini, burnunu sevmez. Durmadan deðiþen maskeler, o büyük karanlýk boþluk nasýl sevilir ki?
Sevemediði için hep eksik, hep kuþkulu, hep diken üstündedir. Gerçek sevgiyi bilmediði için, baðlanamadýðý için, terk edilme duygusunu da beraberinde taþýr. “O terk etmeden ben baþkasýný bulmalýyým” telaþý içindedir hep.
Gerçek sevgiden nasibini almadýðý için, hiç kimsenin de kendisini gerçekten sevebileceðine inanmaz. Hayatýna giren herkes ona kayýtsýz hayran olmasý gereken nesnelerdir. Nesnelerdir, çünkü onlarý kiþilikleri olan varlýklar olarak deðil boþluk doldurucu malzeme olarak görür. Kendisi nasýl sevmiyorsa, deðer vermiyorsa, kiþiliksizse, kuþkuluysa, karþýsýndakinden de hep bunlarý bekler. Bundan dolayý kendisi önce davranýp baþka bir boþluk doldurucuya uçmaya çalýþýr. Eskisinin uzaklaþmasýna izin vermeden ama.
Beklentiniz hep gerçek kiþiliðiyle karþýnýza dikilmesi ve kendini size açmasýdýr. Beklentiniz asla olmaz çünkü gerçek yüzü kalmamýþtýr ki size göstersin. Siz onu bu kadar derinden severken onun sizi sevmemesine anlam veremezsiniz. Þaþýrýrsýnýz, ona ulaþýp anlamsýzlýðý haykýrmak istersiniz ama her defasýnda farklý bir kiþi ile karþýlaþýp býkarsýnýz. Yavaþ yavaþ onun kaybolmuþluðuna kaptýrýrsýnýz kendinizi, siz de kaybolmaya baþlarsýnýz.
Peki, o aydýnlýk, o muhteþem coþku neydi diye sorarsýnýz kendinize. Bu kadar bahar geçen zaman aslýnda onun yalanlarý gibi hiç olmamýþ mýdýr? Sonunda anlarsýnýz: Tüm o güzel þeyler sizin içinizde olup bitmiþtir. Onun kocaman boþluðunda tutunacak yer bulamadýðý için yansýyýp gelen kendi aydýnlýðýnýzla ve kendi coþkunuzla karþýlaþýrsýnýz.
Kendinize geldiðinizde, hasarlý düþüncelerinize ve içinizdeki þeytana kýzarsýnýz haklý çýktýklarý için ama aydýnlýðýnýza ve coþkunuza sýkýca sarýlýrsýnýz. Onun için ise üzülmekten baþka bir þey gelmez elinizden. Son bir kez o boþluðun ancak gerçek bir sevgiyle dolabileceðini hatýrlatmaya çalýþýrsýnýz. Bir baþkasýnýn sorumluluðunu hissetmeden yaþamak ve yeni hayran bakýþlarýn çekiciliði, sizin sarsýcý teklifinizden daha baskýn çýkar. Yok edici boþluðunun arkasýna kaçar…
Aydýnlýðýnýzý ve coþkunuzu hak edene vermek üzere saklarsýnýz. O ise karanlýk boþluðunun arkasýndan baka kalýr. Kendisini býrakýp gidebilen bir faniyle karþýlaþmanýn verdiði acý benliðini kaplar. Ama en kýsa zamanda baþka boþluk dolduruculara kaçar ve saklanmaya devam eder. Mutlu gibi yapar hayata…

      

.Eleþtiriler & Yorumlar :: kaleminize saðlýk... Gönderen: Dr Tenedos / Ankara/Türkiye 22 Mart 2007 Aydýnlýðýn kaynaðýný bulabilmek!.. Duygular ancak bu kadar güzel anlatýlýr herhalde... Belli ki yaþadýklarýnýzý yazýya aktarmýþssýnýz. Kaleminize saðlýk...

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.

Söyleyeceklerim var! Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor? Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler. Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.

 

---

ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

---

Yazarýn deneme ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
	Kendine Ýhanet Edebilir misin?
Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
	Masal [Öykü] Tv Dizilerindeki Türk Vatandaþý [Eleþtiri] Tahrik? [Eleþtiri] Neler Oluyor? [Eleþtiri]