zamaný dilimleyip, hazýrda dilimlenmiþ ruhuma serpeliyorum
her parçaya; bir parça þizofren yalnýzlýk
bir parçaya; panik-atak alýþkanlýk
paramparça manik-depresif kýrýlganlýk…

bana ait olmayan gözlere mi dokunuyorum ?
iki farklý hüznün çarpýþmasýndan doðmuþ olacaðý düþünülen
tuzlu su kývamýnda mý bu ýslaklýk ?
ben mi aðlýyorum arka yüzü siyaha boyalý camlarda ?
bu gece ürkütüyor karanlýk.. çocuklarýn ruhsal ve ahlaki geliþimine engel teþkil ettiði gerekçesiyle..

çünkü içerde gözyaþý ve kahkaha seviþmekte
çünkü içerde nur topu gibi bir çeliþki üremekte..

okuduðun bir romandan kaçýp geleceðim sana
katilin olacaðým ya da sevgilin
iki ihtimal içinde baðýþla beni
baþka bir tercih býrakamadýðým içinse üzgünüm
duymak istediðin sesleri takip et..
eðer takip edilmiyorsam, bunun içinde üzgünüm..

ben üzgün ve aç bir coðrafyayým..
coðrafyamda iklimler geçirmeni isterdim..
kýþ yok hep sonbahar..
adý bile güzel..
mantýðý bile sevilesi..
bahar ve son.. ve coðrafya..
gömülelim beraber topraðýmýza..

aðlama sevgilim..
çünkü;
eðer sen aðlarsan;
toprak aþýrý sulanýr..
yarýna ekebileceðimiz “her þey düzelecek tarlasý” daha parselleþmeden
daha üzerine iþçilik yapýlmadan
ve daha ellerimiz toprakla uðraþýrken yaralanmadan nadasa býrakamayýz..
nadasýn erdemi; huzura inancýn kattýðý bir bekleyiþtir..
bekleyiþler güzeldir,
güzel güzel bekleyelim…
olur mu sevgilim?

bak bir kelebek daha kozasýndan çýktý..
bak tek renk nasýl da deðiþti,
varlýðý bile deðiþti..
sen soykýrýmý sevmezsin,
gerektiði kadar kelebek öldür sevgilim..

a-politik bir aþk düþle
herhangi bir fabrika sahibi olsan
düzenlenen bir yanýlýþ grevinde,
kendine bile kalleþ dersin..
iþçini seversin..
sen gereðinden fazla tüzelsin..
makul maaþ veren bir iþverensin..
greve gerek yok, yanýlmayý da kabullenirsin..

gerektiði kadar aðla sevgilim..
-ki ekip biçelim düþlerimizi..
sürebileceðimiz mantýk tarlamýz,
yiyip, içebileceðimiz inancýmýz olsun..
giyinmeyi boþveririz, vakit kaybý..
çýplaðýz biz..
cüretkâr utanýþýn yansýmasýyýz..

þimdilik deniz yok pastoral fikirlerde..
istediðin zaman deniz yaparýz..
ona bakar, onu severiz..
biz denizin içine girmeliyiz..
ama asla yüzeysel deðil, profesyonel yüzmeliyiz..
ben sana yüzmeyi de öðretirim..
sen de bana üþümemeyi..

ahlak dediðin paslanmýþ bir kelepçe,
özgürlüðün mavi bileklerine vurulu..

yenilik dediðin devrim deðil mi ?
devirelim mi baský altýndaki bozulan pilsizliði..
el ele verip devrim yapalým mý sevgilim?

köpürelim!!
sökülelim tutukluktan!!
tutuklu gözlerini çýkar, tutkulu lenslerini tak..
bakýþlarýnla resmini çizelim pastel dünyanýn..
hadi fýrlayýp yetiþelim baþýmýza geleceklere..

hala susuyor musun sevgilim?

yara : yaramaz çocuklarýn künyesine kazýnmýþ iz

biliyorum..
kýpýrdamýyor perdeler
rüzgar getirmedi hala yaðmuru..
kýpýrdamýyor dudaklarýn..

sal beni gecenin korku dolu gözlerine
anla
bir kaos biriktiriyorum olasý buluþmamýz adýna
þimdiden
adýmýza ayinler düzenleniyor çocuk bahçelerinde

susam sokaðýný izler miydin sevgilim?
ben hep sokaklarda simit paylaþýr, susam yerdim..
bilebilmeni isterdim seni hüznünle içime çekerken aðzýmdaki susamý sevdiðimi..
susam yedikten sonra seni içtiðimi bilmeni..
ve tadabilmeni isterdim..susamadan..

görebilmeni isterdim bir çocuðu güldürdüðünü..
sanýrým teknik olarak mümkün deðil..
çünkü; ya çocuk uzakta duruyor..
ya da sen çocuðu göremiyorsun..

belki sen uzaðý göremiyorsun..
neydi o rahatsýzlýðýn ismi? aman boþver..
söylüyorum iþte..görme duy sadece..
…gözlerin olabilmeyi isterdim…

hýzlý nefesler yüreðimin devrik hükümdarlýðýndan
dehþetli geceler, özlem ve tutkunun birleþiminden..
bu gece seviþmenin kokusu yayýlýyorsa;
iðrenç tarihin tarihi kaþýnýþýn tarifinden..

sevmek mekanik deðildir ki tekniðini bulalým..
görünen köy çoktan talan edildi
yeniden ev yapalým mý sevgilim ?
2 oda 1 salon
bahçesi de olsun ama..
müstakil bir yapý inþa edelim..

saman kaðýta en çok yakýþan
dünyanýn en zor sorusu bu hangisidir?
“ okuduðumuzu anladýk mý “
“ þair burada ne demek istemiþ “
unuttuysan baþa dönebilirsin..

sana ne kadar çok sevgilim dedim..
farkýnda mýsýn sevgilim?

söylemeye çalýþtýðým þey yüreðimin moleküler yapýsý hakkýnda
yani öyle ki; odacýklara ayrýlmýþ
her odaya bir geç
her geçene bir –miþ eki..
her –miþ ekine bir aþk
her aþka bir parça acý..
ve bir kilit;
içinde az acýlý, bol baharatlý aþkýn olduðu odanýn kapýsýna..

kapýlardan birini aralamaya çalýþýyorum
zamanlar geçmiþ üstünden..
insanoðlu özlüyor mu geçmiþini ?

vuruluyor yüzüme kapýlar..
kapýlar hala kapalý mý sevgilim ?

oysa kapalý bir kapýnýn üzerine kapý kapanmaz..
- ki iki kapý üst üste durmaz sevgilim…

düþleyebiliyor musun sevgilim?
düþünmek ve düþlemek düþ kökünden geliyor..
düþmeyelim sevgilim..

uçurumun tanýmýný yap bana..
gözlerine düþmek isterdim..
yere çakýlýp kendi aðýrlýðýmca kucaðýnda doðmak..
doðduðum yeri sevmek..seni sevmek..

düþer miyiz?
teknik olarak mümkün deðil..
düþüncelerimiz düþer..
düþlerimiz düþmez!!

çünkü düþünürken de, düþleriz..
biz düþerken de seni seviyorum deriz..
biz konuþan sevgilileriz..
konuþtukça anlaþan, anlaþtýkça seviþen..

susmasýný da biliriz..seviþmesini de..
sahteliði sevmeyiz,
çünkü kýrýlganýz..
biz çiçeðin çocuklarýyýz..

barýþ ve özgürlüðe ihtiyaç duyar, aþk yaþarýz..
aþk yapar gibi yapmayýz..
diðer kavramlar sadece bizim üzerimize kurulan devrik cümlelerdir..
ama biz devrik cümleleri de severiz..
mekan, zaman gereksiz..

biz ne olmayý istiyorsak;
bir bildiðimiz olduðu için hissederiz..

biz aslýnda istediðimiz için kendimizi seçeriz..
çünkü biz aþký adil yönetiriz..