Rüzgar savurduğu zaman
Seni o yana
Beni bu yana
Bir akasya fidesi diktim
O zamanlardı toprağa
O hala henüz bir fide,daha
Büyüyordu,ufaktan ufağa
Sonra da palazlanacaktı
Bembeyaz çiçeklerinden
Mis kokular saçacaktı
Ben gidiyordum yakında
Buralardan uzaklara
O yüzden dün gece
Yine uykularım kaçmıştı
İçimden senden bir istekte
Bulunmayı hayal ettim
Akasyamı bahçemize alır mısın?
Uyudum,gece bitmişti
Sabah kalktım,ilk işim
Akasyamı...
Çiçeklerimi sulayacaktım
Ne göreyim?yıllardır aynı yerinde
Duran akasyam,çiçeklerim
Yoklardı.
Herkes şaşırdı kaldı,bu duruma
Ya ben?yok hayır ben şaşırmadım
Sadece üzüldüm
Kayıplara alışamayanlardandım,
Sadece üzüldüm.
![yazı resim](/storage/catpicbox/poetry-memory-3394266.jpg)