...Güneþli havalarýn karabasanlarý, yaz mevsimin geldiðini haber veriyorlar bana. Okuldaki son günlerimi taþkýnlýða vurarak geçiriyorken bir yandan da kendimi okumaya, okudukça da kendimden ve hayatýmdan uzaklaþmaya verdim. Sanki baþkalarý tarafýndan kurulmuþ satýrlarýn karanlýk ve serin boþluklarýnda yaþamýmýn bu zor evresinin üstesinden gelebilecekmiþim gibi. Geriye dönüp herhangi bir zamanýma baktýðýmda çocukluðumdan kaynaklanan zulmedici kederin kokusunu duyuyorum burnumda. Çok uzun süredir aðlamýyorum, aðlamama neden olacak kadar beni sarsan baþka hiçbir olay olmadý þimdiye kadar.


Yeteri kadar güzel ol-a-madýðýmý da düþünüyorum kimi zamanlar. Kimi zamanlar ki geçmiþten bir zýplayýþta karþýma diziliveren çeþitli aný karýþýmlarýný içeriyorlar. Umut, içimdeki tek umut ilkin para kazanmakla ilgili, sonrasý çorap söküðü gibi kolayca geliverecekmiþ gibi.

Sanatçý bellek yapay anýlarýný ürettiðinde bünyemi bir yorgunluk, bir titreme, tanýmlanamaz bir boþluk içinde çýrpýnma alýyor. Bilincim hala yerinde olduðu için üretilen o yapay anýlarý bir süre, ta ki zamanla eriyip kendiliðinden yok olana kadar, uzak bölgelerimde tutuyorum. Sonra titremelerim geçiyor, rahatlýyorum. Yokluyorum, yapay anýlar gitmiþ. Eriyip bir kez daha beni gerçekliðin ellerine býrakmýþlar.


Bazý gecelerse yataðýma uzanýr gibi uzanýyorum boþluða. Sýrtýmda, omurgamýn en huylandýrýcý, en edepsiz bölgelerinde hissediyorum zamaný. Kulaðýma çalýnýyor dünyanýn kendi halinde týngýr mýngýr dönerken çýkardýðý sesler. Sadece ben dolduruyorum o zaman aralýklarýný. Benim kokum, benim bedenim, benim uzuvlarým, benim duygularým, benim rüyalarým ile...


Þimdi olmayan insanlara hikayeler diziyorum zihnimin baþucuna. Bazense hiç tanýk olmadýklarý ama onlara anlatmadan edemeyeceðim anýlarýmý, fotoðraflarýmý, zihnimde biriktirdiðim manzaralarý sýralýyorum peþi sýra.


Bir tek kendi sesim yankýlanmýyor. Kendimle konuþmayý bile yasakladým burada. Sadece yazýyorum veya düþlüyorum. Burasý atölyem. Burasý düþlerin paragraflarla örüldüðü biricik atölyem. Yalnýzca benim bilebileceðim bir yerde, benim bulduðum bir þekilde.


Þimdi olmayan insanlarýn hayallerinin de var olabildiði bu yerde, bu gece az da olsa yazabilmenin verdiði coþku içindeyim.


O halde içelim, þimdi var olmayanlar için...