Buharlar sarsýlýyordu pencerelerde
Kalbinin olduðu yerden baþladým öpmeye,
Dilimle týkadým damarlarýný
Ölür gibi oluþun ondan...
Ýðfal ettim kanýnda yüzen tüm albalýklarýný
Aðlar gibi oluþun ondan...

Duvarlara kazýnmýþken Gloria
Ben tüm gün yenildim sana
Deðiþmiyor artýk mevsimler
Biz hep burada bu yokuþta
Evrenler sýðdýracaðýz elimizi üþüten kartopuna

Biraz derin soluklansam
Parmak ucuma deðiyor deniz
Kýyamet geldi sanýyor gül aðacý
Yanýbaþýmýzda baþlýyor göç
Tüm sevdiklerimiz kuþlar Gloria
Ve gül aðacý çoktan gitti
Sen taþýyacaksýn artýk gülleri



Karþýsý Rusya
Ama nerede biraz aðlarsa Gloria
Orasý Akdeniz
Göçü bitirmiþ kuþlarýn titrettiði
Beyaz kanatlara ayna olacak derisinde
Cennet içimde
Cehennem gölgeme
Ne güzel gözyaþýn var Gloria
Akdeniz tuzdeniz sayende!

Buharlar sarsýlýyordu ateþlerde
Ýnsan nefsine kar yaðýyordu
Yedi rengi birden yediler
Bu moðol bakýþlý çingeneler
Aðýzlarýnda alaca
Dimahlarýnda milat olmanýn sevinci
Yedi rengi birden yediler
Ve burayý yurt edindiler Gloria

Karþýsý Rusya
Ve sen bembeyaz bir hastasýn
Dilimi çeksem Gloria
Kanýn öldürecek bedenini
Kanýn titretecek alemleri
Tanrý çoktan gitti
Sen düþüneceksin Gloria
Burayý yurt edinenleri
Karadenizden girip
Akdenizden yükseleceksin
Ve göçü bitireceðim
Sen göçten döneceksin

Buharlar sarsýlacak pencerelerde
Sen yaðdýracaksýn karý
Bembeyaz hastalýðýn eþsiz soyu
Serbest kalacak evrenin kaný
O yokuþ, evrenler, kartopu
Ve benim aðzým da alaca
Ben baþlattým ben bitireceðim
Býrakacaðým kendimi sulara
Sen ölünce su ol diye Gloria!