Gördüðümü sandým gözlerim açýlýp dünyaya baktýðýmda, duyduðumu sandým kulaklarým sesler algýladýðýnda, bildiðimi sandým hayat bana sorular sorduðunda, sessiz kaldým halbuki; gözlerim karanlýkta, kulaklarým dolu çýðlýklarla, sözler düðümlendi boðazýmda…
Geceyi gördüm kovarken aydýnlýðýyla güven veren güneþi, nefreti gördüm batan güneþin kýrmýzýlýðýnda, günlerce yürüdüm aslýnda ay ýþýðýnýn aydýnlýðýnda anladým hala kördüm.Duvarlar ördüm korkularýmýn önüne, kendimi gizlediðim yerde yine hepsi benimle, anladým kaçýþ yok yaþamayý öðrendim kendimle…
Acýyý gördüm örterken huzur veren mutluluðu, kalpleri gördüm acýyla hýçkýrýklara boðulan, gerçeði gördüm aslýnda tattýðým her acýda anladým hala kördüm.Sevgiler sürdüm hayatýn ekmeðine, tadamadan hepsi eriyip gitti, anladým zaman yok koþmayý öðrendim her adýmda düþsem de…
Kýþý gördüm geride býrakýrken sýcak yazý, elleri gördüm ýsýnmak için ateþe uzanan, beyazý gördüm aslýnda tüm soðukluðuna raðmen huzuru anýmsatan anladým hala kördüm.Güzellikler verdim insanlara karþýlýk beklemeden, meðerse hepsi nankördü, anladým kimsem yok yalnýzca kaderim benimle…
Fýrtýnalarý gördüm yýkarken tüm emekleri, düþleri gördüm acýmasýzca yitip giden, rüzgarý hissettim tüm serinliðiyle içime dolan anladým hala kördüm.Sonsuzluk bekledim her tattýðým güzellikte, hepsi bir hayal gibi geçti, anladým sonsuzluk kalbimde ruhumu doyurmam gerek her öðünde…
Ateþi gördüm yakarken acýmasýzca suyu bile, yok oluþu gördüm umutlar gibi buharlaþan suyun derinliðinde, sýcaklýðý hissettim ve ýsýndým halbuki ateþin gölgesinde anladým hala kördüm.Bir sýr gibi durdum saklandým kendimden bile, ýþýðý gördüm yaralarýmdan ruhuma sýzan, çýktým dýþarý aydýnlýktan gözlerim kamaþsa da yine yaþadým her þeyi iyiyi ve kötüyü de…
Ölümü gördüm bitirirken tüm hayalleri, yangýný gördüm kalanlarýn yüreklerinde, çok dua ettim halbuki kapansýn gözlerim sonsuza dek diye anladým hala kördüm.Artýk görüyorum ve hissediyorum, sonsuzluðu bekliyorum, kapanýyor henüz açýlan gözlerim…bir silgi ye yenik düþecek tüm sözlerim…