Sen bir topraktýn baharda cemresi yeni düþmüþ yüreðine
Ben ise bir kar tanesi sana düþerken yavaþça eriyen
Sonra esen bir deli rüzgar kattý önüne beni
Bir saða bir sola savurdu ve geciktirdi sana gelmemi
Belki de umduðumdan daha çabuk ulaþtýracak sana
Kim bilir belki de býrakacak bir aðacýn dalýna
Seni sadece uzaktan seyredeceðim
Yada acýmasýzca çarpacak bir duvara ve bitirecek beni


Bir denizdin alabildiðine mavi, ýssýz ve derin
Ben ise küçük bir sandal kýyýlarýnda dolaþan
Korktum yine o deli rüzgar esecek diye
Beni alabora edip derinliklerinde yok edecek diye
Yada çekilip ýssýz bir limana terk edilecektim öylece çürümeye
Belki de rüzgar istediðim yönde esecekti yine
Ve alýp götürecekti beni senin derinliklerine…