bu şehrin kir tutmuş yüzüne benziyor, paslanmış yüreğin.
aynı onun kadar karanlıksın, ışıklarını yaksam da gülümsemez asla gözlerin.
soğuk duvarlarından ilham almış bedenin, ısıtsan da üşütür bu rüzgar hep seni.
kalabalık şehirler gibisin, kaybolmuş düşüncelerin.
çıkmaz sokaklarına girdim,
alışır uykularımı kaçıran bu şehire yüz tutmuş kalbim
sana da alışır, öyle bir anda çekip gidemez gibiyim...
