Ortalık büyük yazar kaynıyor,elini uzatsan büyük yazara çarpacak.
Bir medya kaptanı büyük dedi diye büyük yazar mı olunuveriyor birkaç günde,
ayda,yılda?
Hadi oradan derler kalksalar sahici büyük yazarlar:Peyami Safalar,Necip Fazıllar,Nazım Hikmetler…
Küfretmeyi,lakap takmayı,ona buna sebepsiz bulaşmayı,haber çarpıtmayı,kişilik haklarına saldırıyı kendilerine ilke edinenler,varlık sebepleri bu olanlar ne zamandan beri büyük yazar
addediliyor anlamak mümkün mü?
Oturmuş üslupları yok,ama büyük yazar!Pöh!!
Fikri derinlikleri kör kuyular gibi!
Her gün aynı takıntılarını dile getirmeler…
Bir ben bilirim,bir ben doğruyum havaları…
Burunlarından kıl aldırmamalar…
Bilir bilmez her konuda ahkam kesmeler…
Tutarsızlıklar…
Tamamen yıkıp yok etmeye dayalı muhalif anlayış…
Sırtlarını gerçeğe,kalemlerinin gücüne değil de güç sahiplerine dayamaları…
Say say bitmez…
Kimdir büyük yazar peki?
Sait Faik Abasıyanık bir hikayesinde anlatır:Yazmayı bırakmıştır artık,bir sahil kasabasında
Kafasını dinleyecek,eline kalem almayacaktır,fakat büyük hikayeci gözlemlediği,kendisini rahatsız eden bir olay karşısında duramaz ve tütüncüye koşar bir kalem ve kağıt alır ve şöyle
der:’Yazmasam deli olacaktım.’
Yazılmasa deli olunacak konulara el atandır büyük yazar,
Halkının yerine haykırandır:
’Bırak beni haykırayım,susarsam sen matem et,
Unutma ki şairleri haykırmayan bir millet,
Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir’(Mehmet Emin Yurdakul) diyebilendir büyük yazar.
Kimi zaman okuyucusunu hüzün denizlerine sürükleyen,kimi zaman bir tebessüm hediye edendir yüzlere.
Ben dönüp kendime bakıyorum ve bahse konu olumsuzlukların hiçbiri bende yok,yine gönül rahatlığıyla söylemem gerekirse bahse konu olumlu özelliklerse çok mu çok.
Şüphelenmeye başlamadım desem yalan olur:Acaba ben gizli kalmış,keşfedilmeyi bekleyen BÜYÜK YAZAR mıyım?
Haberim mi yok,yoksa kendimden?.