Gerçek sanat, gizlenmesini bilen sanattýr. -Anatole France |
|
||||||||||
|
ÖZLEMCE-BUGÜN-ÖZGÜR RUH ÖZLEMCE Düþüncelerim doðrultusunda, aklýma geleni yazmak üzere, tuþlara parmaklarýmý mahkum kýldým. Ta ki; ruhum huzur bulana deðin... (Ýçimde anlamsýz bir huzursuzluk var da þu an) Bazen, daha doðrusu çoðu zaman; varoluþumu, nedenleri, geliþmeleri, neticeleri, sonra olanlarý ve deðiþimlerimi düþünmekteyim. Hafýzamla oynadýðým zamanlarým da çoðunluktadýr. (Deli miyim ne) Zorlandýðým hususlarý tekrar kontrol eder; daima en daha iyi olmayý hedeflerim. (Hýrs hýrs hýrs) Amaçlarým, umutlarým; iyi niyetlerimle eþ olmuþtur! (Aman da aman) Zamanýmýn sadece bana dair olduðunun bilisiyle (Egoist miyim ne), mutluluðuma kendimce huzur katmalarým, etrafýma neþe saçar olmalarým katiyen korkutucu deðil, aksine; yaþama sevincimin ve sadakatimin somut göstergesi olarak kabul görülmelidir. (Peh peh peh) Geçmiþten günümüze deðin, ne yaþadýysam; anlatmak istememe raðmen ne buna hafýzam kolaylýk saðlýyor ne de kendime pay kýldýðým dolu zaman dilimim fazlasýna müsaade ediyor. (Kocca bir yalan bu! Ýnsan yaþadýklarýný, iz býrakanlarý unutabilir mi? Hele ki; aðýzdan çýkaný inkar etmek) Hatýrlamalarýmý anlatma fýrsatý buldukça da ya komikliklerle süsleyerek ya da en üzücü yaþanmýþ, iz býrakan zaman dilimlerimi ballandýrarak ve göz yaþlarýmý kah saklayýp kah gülme krizine kadar haykýrýrcasýna aðlayarak yazýlý yahut ta sözlü ifade eder; kendimi kendimden kurtarmayý bile-isteye görev edinirim. (Boþ durmayý sevmediðimden olsa gerek) Bu tutumuma ihtiyacým olduðu için, çünkü. (Çor çocuk elime iþ vermiyor çünkü: "Otur anneciðim, sen yýllarýn yorgunluðunu taþýyorsun. Biz yaparýz" gibi) Ýyi ki; çocukluðum acý dolu olmuþ ama, ya sonralarým? Yaþanmýþ gençliðim?!. (Olgunlaþmam için deneyimlemem gereken ne çok meramlarým varmýþ, meðer?!.) BUGÜN Bugün, inanýlmazý yakaladým! (Ýnanýlmaz, inanýlýrmýþ da) Ýnançlarýmý dogmalardan arýndýrdýkça; daha da bir güzel özgürleþmekteyim, üstelik. (Ben mi? Özgürlük mü) Güzel huylu, gerçek, dürüst, sabýrlý-sabýrsýz, zeki, akýllý sayýlan, olgun, anne, seven, bilgeliðe eriþmeye gayret eden, sadýk, uygun, uygar, bilinçli, mutlu, olumlu-olumsuz, evren yasasýna itaat eden (Sabrýn taþtýðý da olmuyor deðil, hani), birliðe inanan ve sonsuzluktan gelerek evrimini tamamlama fýrsatýný esas deðerlendirerek sonsuzluða ulaþacak olaným; olacaksýnýz da... Belki de öylesiniz; farkýnda ya da hiç farkýndasýzlýðýnýzda!?. Öylesiniz, öyle öyle. (Daha deðilim, olabilme ihtimallerimi seveyim bari) Önceleri; kendime, bilisizce haksýzlýklar yapmýþ ve hatta bu bilisizliklerim sebebiyle de aile yapýma, yetiþme tarzýma kýzmýþ; doðal bir hakmýþ gibi, yersiz yere onlarý suçlamýþtým. (Günah çýkartmak da varmýþ serde) Teslimiyeti ve eðitimi doðru algýlamayýþlarým ise; çok önemli gerçek insan olmamýn farkýna varmamý biraz geciktirmiþti. (Ben çok önemli gerçek insan mýyým? Bu da nesi? Nereden çýktý bu? Megaloman falan mýsýn sen? Hadi ordan, hadde haddeee) Bunun sebebini de mükemmelliyetçiliðime baðlýyorum! (Kabul edemem. Mükemmelliyetçi olsaydým böyle yazmazdým caným. ha ha ha) Var oluþumumun sebebini sorgulamalarým; beni, arayýþa itti ve bu arayýþlarým esnasýnda kendimle tanýþmalarým, algýlama hakimiyetim, soyutun somuta dönüþtürülme süratini dengeleyiþlerim ve... (Daha neler neler) Yargýsýz gözlemlemeyi de deneme-yanýlmalarla öðrenebildim, üstelik ve bu; benim için kývanç duyulacak, önemli bir aþama oldu. (Mutluyum, gururluyum muyum þimdi aceba) “ACABA deðil!!! Dikkatinizi cezbedeyim efenim.” Zor ve öðrenmeye aç öðrencilik sürecimden; bilmem gereken bilgilerin tam demini alarak, bilgeliðin merdivenlerinden saðlam ve aheste adýmlarla çýkmaya berdevamým. (Ufukta Nirvana göründü mü, merdivenin baþýndakiler? Daha birinci basamaðý yeni geçtim, yedinci basamaða adým atmak üzereyimdir de) ÖZGÜR RUH Bu yaþamý kendim seçtim, ikna oldum artýk. (Allah Allah!.. Ne cesaret?!. Yazabildim, hayret: YALAN). Seçme sebebimi þimdi; pek ala anlatabiliyorum: Zoru seviyorum. (Ben mi zoru seviyorum? Hiç sanmýyorum! Sýkýldým zordan. Herþey kolay olsun artýk. hýh!!) Zoru kolaylamanýn rayihasýyla bireysel yaþamýn rehavetine kavuþuyor ve bu durumumun kýymetli edinimlerini birlikten gelenlere þevkle armaðan ediyorum. (Buyrun, buyurun, buyurunuz efenim. Ne ikram ediyorsam artýk; bilemiyorum!?. Belki; bir parça budalalýðým olmasýn? Aman aman, kimseler almasýn, payýma düþen budalalýðýmdan. Vaz geçtim; ikram etmiyorum) Gerçek insanlarla karþýlaþmalarým, bizim gibi olanlarý mutlu kýlýyor ve bütünleþmelerimize yardým edecek bilgileri birbirimize aktarmalarýmýz evrimimize renk katýyor. (Ne de gerçek insaným ya hani?!. Dedim ya: "Ýkna oldum artýk" diye) hýh!! Duygularýmý yazýya dökme gayem açýk! (Ahan da bu doðru iþte) Bilinçlendikçe, bilinçlendirmek... (O da ne? Yenir mi, içilir mi) Vesile olmak isteyendim ve de olduðuma inananým da buna istinaden yazmaktayým hala. (Doðrudur, efenim) Duygular bastýrýlmamalý, aksine ayyuka çýkartýlmalý ki; bedensel ve psikolojik arýzalara maruz kalmayalým! (Yakýþmadý iþte. O elbise üzerinde emanet gibi duruyor), (Aç olduðumuz halde: Hayýr, tokum. Daha yeni bir þeyler atýþtýrmýþtým), (Affedersiniz: Aptal, salak, manyak, geri zekalý; seni seviyorum oðlum) Af etme kavramý yok olsun. (Ne demek, af ettim yahut ta af et) Býrakýn! (Ay, az önce af dileyen sen deðil miydin? Bu ne perhiz bu ne lahana turþusu) Ben; eskiden; küçükken, çok dayak yedim ya da ben; eskiden; küçükken, çok yoksulluk çektim, ezildim, üzüldüm, koparýldým, yanlýþlar içinde yüzdüm, falan da feþmekan. (Býrak kardeþim, býrak) Bý-ra-kýn! (Kim tutuyor ki; anacýðým) Ne yani, ha bire geçmiþi düþünüp de bugünümüzü berbat hale getirip; negatif enerji yüklenerek, hayatýmýzýn akýþ noktasýnda durup, kendimize mi acýyýp-acýndýrmalarda bulunalým? (Allah rýzasý için, Allah sevdiklerinizi baðýþlasýn, Allah ne muradýnýz varsa versin, Allah...) Zamanýmýzýn kýymetini anlamamýza, uyanmamýz için çaba sarf etmemize yardým etmek isteyen öyle esaslý fýrsatlar var ki; kifayet edecek olan sadece inançlý istemlerimize rýza göstermek!.. (Bi daa okumam lazým. Ne dediðimi anlamýþ deðilim de...) (Pardon, efendim. Bunlarý yazan ben miyim) Ýþte bütün mesele bu. (Ne dedim ben? Ne yazýyorum? Kimim ki; bunlarý yazmaktayým. Yazdýysam; doðrudur belki, sanýrsam, galiba, bence...) Kendimizi sevmeli ve tanýmalýyýz. (Cici, cici. Aaa!.. Kollarým, bacaklarým, ellerim, aðzým, burnum da varmýþ falan da feþmekan gibi mi aceba) Ne istediðimizi bilmeliyiz. (Ýstekler biter mi hiç? Hiç bu!.. Sonsuz) Ýstemek için tanzim ettiðimiz sýralamadan razý olmalýyýz. (Sýrasý bile yok. Daha birini isterken diðerinde göz kalabiliyor "Takma da"; hele de markete girdiysem hemen "gözü yerinden çýkarýp koyuyor, dönüþte malzemeyle beraber alýveriyorum" Þunu da alayým, bunu da alayým, gibi gibi Saygýyla, inanarak, severek, kendimizden emin olarak; istemeliyiz... (Burada dur lütfen!.. Senin yarýn Adana deðil mi? Annenin Edebiyat Öðretmeni Ýstanbul''dan Adana''ya tayini çýkmýþ ta hani; gel zaman git zaman sonra anlatmamýþ mýydý size? "Çocuklar bakýn ne anlatacaðým size: Ýstanbul''dan gelen Edebiyat Öðretmenimiz bir gün fýrýna gitmiþ demiþ ki: "Merhabalar efendim. Lütfen, rica etsem bir ekmek verir misiniz" Adana''lý fýrýncýnýn cevabý þu olmuþ: "Ne yalvarýyon lan, verek") Her gerçekleþmede minnettarlýðýmýzý sunmalýyýz. (Hee. Bu goley iþte: "Kübar yasayum balü" Sayguyla, ünanarak, seferek, gendümüsden geçerek üstedüðmüsü alursak, münnettar galuruk büs de) Paylaþmayý bilmeliyiz. (Bir sana, on bana yok mu? Devir böyle ama) Geri dönüþüme inanmalýyýz fakat bunu açýmlamak taraftarý deðilim; ne demek istediðim pek ala anlaþýlýyor olmalý, artýk. (Anlamýþ sayýlmýþ mýyýmdýr acaba) (Geri dönüþüm, geri dönüþüm, geri...) Yaþamamýzý yaþamalýyýz! (Oleey) Ýlksizlik ve sonsuzluk mevcuttur! (Adem ile Havva''dan gelmeyiz. Ýlkimiz var deðil midir ki; ne? Canlýlar doðuyor, doðuruyor habire Amerika''yý yöneten Yahudiler herkesleri kýsýrlaþtýrmazlarsa bu böyle sonsuza deðin sürer gider sanýrsam) Bu mevcudiyette; her gerçek insan, nokta teþkil eder. (Nokta tamam da, virgül?..) Öz Birliðin Ruhu; bedeni, evrimini tamamlamasý için hayatta kýlar. Beden görevini tamamladýðý zaman; Ruh, Öz Birliðe geri döner. (Böyle þeylere dokunmak istemiyorum. Polemiðe girmekten hoþlaþmam. Rica ediyorum sormayýnýz. Piþman olmaktan da hazzetmem. Ne yazdýðýmý bilmiyorum, anlamam böyle þeylerden. Kendi kendine yazdý parmaklarým. Parmaklarýmýn aklý olsa yazmaz sanýrým, bir güç yönetmiþ olabilir mi acaba. Yazarken kendimde deðildim de) Evren, daimiyetini korur ve geliþimine devam eder. (Hala büyümedeyim gibi mi) Ruh; Özbirliðindir ve þekli-benzeri yoktur. (Allah, Allah) Bu; tüm canlýlar için geçerliliðini idame ettirir. (Yorum yok) Bazý insanlarýn, dinsel dogmalara körü körüne saplanarak; kýymetli zamanlarýný korkuyla geçirmelerine ve kendi kendilerine bile dürüst olamadýklarýndan ve de sanki bunlar yetmiyormuþ gibi bir de esas duygularýný gereksiz yere saklamayý ilave etmelerinden ötürü, fiziksel ve ruhevi hastalýklarla mücadele etmek zorunda kalmalarýna göz yummak istemediðim için; yardým etmeye gayret ediyorum fakat; bazen yargýya dayalý, hatta; tekrarlanmayan anlara dayalý olarak, kendi algýlamalarýnýn katkýsýyla oluþturulmuþ inançlý bakýþlarla karþýlaþýyorum. Býrakýyorum! (Karýþmam ki; hatta uzak bile durmayý tercih ederim) Yardým etmek isteyenlere de müsaade ediyorum; manevi ve bilgi yetersizliðimden ötürü ve fakat; ruhumun derinliklerinde herhangi bir rahatsýzlýk his ettiðim takdirde, gereken önlemi alma ihtiyacý duyumsadýðýmdan, köklü çözüme gidiyor; izimi kaybettiriyorum. (Buna uzaklaþmak ve görüþmemek desek yanlýþ mý anlaþýlmýþ olurum acaba? Lütfen, rica ederim yanlýþ anlaþýlma olmasýn. Hiç kimseyi üzmek deðil niyetim. Aman ha!) Baský, taviz, blokajlar beni üzüyor, çünkü. (Algýlama farklýlýðý ya da aþýrý iyi niyetler olabilir mi?) Býrakýyorum; onlarý sevdiðimi belirten duygularýmý açýða çýkararak... Bilgim doðrultusuyla orantýlý imkaným dahilinde de yardýma açýk olduðumu belirten ifademi yansýtýyor ve: “Onlar da zoru seçmiþler bugün” diyorum, Özlemce... (Sürç-i lisan ettiysem af ola) Gülizar Özlem (GÜRSES) SARAÇOÐLU NOT: Her hakký mahfuzdur. Saygýlarýmla...
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Gülizar Özlem SARAÇOÐLU, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |