Yüreğim kavrulmuştu ayrılığın acısı ile dün bırakıp gittiğimde gözlerimden dökülen yaş hiç eksilmeyecek zannediyordum. Umutlarım, hayallerim dünde kalmıştı. Yanımda canımdan başka taşıdığım can yoktu. Sevgimi sonuna kadar harcadıklarım çok ama çok gerilerde kalmıştı.

Evet günlerce sersem sersem dolaştım. Sanki sokaklarda dolaşan, vapura binen, kuşlara bakan ben değildim. Bir filmi izler gibi izliyordum yaşamımı sonra ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Bir süre sonra dinleyemediğim şarkıları dinlemeye başlamış, hatta mırıldanır da olmuştum. Gün içinde O'nu hiç düşünmediğim zamanlar bile vardı. Yavaş yavaş göz çapkınlığı bile yapmaya başlamıştım. Artık keyifle sigaramı, kahvemi içiyordum. Canımın içi İstanbul'u yaşıyordum doya doya. Bu kanatlarını, kollarını sonuna kadar açan şehir beni bağrına öyle bir basmıştı ki.

İşte dedim şimdi yeni BAŞLANGIÇLARA hazırım eskiler eskidi.