Gözlerini gördüm bir anda... Anılarla avunmayı unuttuğum, yüreğimi yangınlardan kurtardığım masum bir sabahta... Beni terk edişinden kaç gün sonraydı hatırlayamadım...
En hüzünlü, en mahvolmuş anlarım bile siliniverdi birden aklımdan… Sevgilin oldum o birkaç saniyede yine… Ve acımasız Dünya’ma geri döndüm senin oluverdiğim gibi aniden…
Bedenimden kopmuş gibiyim şimdi yine… Keşke yaşanmasaydı o birkaç saniye… Ve yaşanmasaydı benim ömrüme bedel anılar… Yaşanmazdı bunca fırtınalar… Bunca yıkımlar…
Ve ben Deniz olmaktan uzaklaşmazdım böyle… Deniz olamamaktan utanmazdım böyle delice…
Dünya’m Dünya mı? Yoksa ben olanların tamamen dışında mıyım sen gittiğinden beri?
Belki de bitirmeliyim artık bu piyesi…
Ve de yüreğimdeki seni..
Hatırlayamayacağım şekilde silmeliyim gözlerini… Ve yaşlı gözlerimi…