Bir tanem
Sen
Hiç bilir miydin
Buna
Aman verir miydim
Senin
Sessizlik içinde
Fark ettirmeden
Üzülmene
Sen
Görünmezlerde
Seyir halinde
Sanki sezendin
Nerden
Bilirdim ki
Oysaki
Hiç hissettirir miydim?
Bilseydim
Ancak
Bilmelisin ki
Hasretti
Sineden dile gelen
Serzenişler
Mısralar
Halinde şekillenip
Güfteleşen
Nice şiirler
Gönül
Titremeden
Dil kitlenmeden
Her süzülenler
Efkârın
Harmanıydı
Sensizlikte çekilen
Ve çekilecek çileler
Bu çetrefil
Halimden soğumana
Sebep olacak
Yazdığım tüm şiirler
Bilmelisin ki
Yırtılır
Hatta
Silinip atılır
Mutlaka unutulur
Meğer
Nasıl şiirlermiş ki
Sende
Husule getirdiği
Tesirini sürekli artırır
Seni
Benden uzaklaştırır
Sana hüznü yaşatır
Ve hep ağlatır
Ha
Dilim dursaydı
Sinem kurusaydı
Yazar mıydım
Bir daha
Şiir yazmayı
Mutlaka bırakırdım
Hatta yazmazdım
Sensiz
Hiç olamazdım
Melaline
Hasret kalamazdım
Seni
Hiç görmesem de
Sürünsem de
Senin
Üzülmene
Sebep olamazdım
Oysaki
Senin için yazdım
Her mısra
Hasretineydi
Tüm kahrım
O ki sen
Beni
Hiç anlamadın
Kayıplarda
Garip bir
Kuş misali
Yaşayandın
Sen
Böyle bir kandın
Bu bakımdan
Zorluk yaşayandım
Çaresizdim
Ne yapmalıydım
Şiirle anlatmalıydım
Ancak
Ona dayandım
Ama
Hiç bilmeden
Seni
Kendimden
Uzaklaştırdım
Bu hazin sonu
Dilemediğin halde
Başarmıştım
Verdiğin
Bir selamınla
Bu acıyı anladım
