sandığın kapağı kapandı
derinlere saklanan kıymetleriyle
güzel kokular sürünerek
sarmalandı bohçalar
kabuklarına çekildi sızmayan ışıklar

uzandı eller kapağın dokusuna
gözyaşları kazındı katmanlara
perdelerden düşüp uçurumlara
kirpikler kilidi vurdu
gözkapaklarına yazılan aşk mührüne...

mumlar aktı islerini yayarak
sıkışmış gölgeler karanlıklara karışarak
kapandılar derin uykularına
hiç bitmeyecek ışıklar yazıldı
mührün sinesine saklanan yansımaya...
...//
acıları koklamak için...
mührü koptu hınçla sandığın
acılar koklandıkça tatlılaştı
sandık mührüyle karıştı...sonsuzluğuna...

Merâl Özcan