Bizimkiler dizisinde tanýdýk onu. Ekmek Teknesiyle gönüllerimizin Nusret babasý yani modern çaðýn Nasrettin Hocasý oluverdi. Son olarak Sessiz gemilerle yolcu ettik o büyük ustayý. Savaþ Dinçel üstadý.
Karikatürlerle baþladý sessiz sakin sanat yaþamýna. Gün geldi kimsesizlerin çýðlýðý oldu kulaklarda. Tiyatro dünyasýnýn duayenleri arasýnda yerini almayý, gönüllere taht kurmayý baþardý o muhteþem tiyatro yaþamýnda.
Kolay deðildi Tiyatro gibi hayatýn ta kendisi olan o dev sahnede devleþe bilmek, ve kolay deðildi bir duayen olarak anýla bilmek. Gönül vermek yetmezdi adeta hayatýný ona adamalý idi insan, Ýþte, o büyük tiyatrocu yýllarýný ve hayatýný adayarak hak etmiþti bir duayen olarak anýlmayý.
Oynadýðý her oyun, üzerine yakýþtýrdýðý ama hiçbir zaman yapýþtýrmadýðý tüm rollerin hakkýný vermiþ, her defasýnda, gerek güldürmeyi ve gerekse bir damla gözyaþý döktürmeyi ayný anda baþara bilmiþ nadir sanatçýlardan biriydi Savaþ Dinçel.
O sadece tiyatral yaþamý ile deðil örnek dostluk ve mütevazý yaþamý ile de yýllarca kendinden söz ettirecek, adam gibi adam sözünün sözlükteki karþýlýðý olabilecek bir insandý. O dünyaya gözlüklerinin ardýndan bir baþka açý ile bakabilen ve her daim kadim dostluklar yaþaya bilen büyük bir sanat adamýydý. Onun o sýcacýk gülümsemesi ve bakýþlarýndaki yýllarýn yorgunluðunun, yüzüne vurmuþ çizgileri ile unutulmayacak bir tiyatro karakteriydi.
Onu sevenler bir bayram sabahýna acý haberle uyaný verdi. Daha öncede sevenlerini korkutmuþtu. Ama bu seferki çok daha acý idi. Sevenleri Savaþ aðabeylerini, tiyatro camiasý üstatlarýný kaybetmiþti. Evet, Savaþ Dinçel sessiz sedasýz bir gece yarýsý hayata gözlerini yummuþ ve tüm sevenlerini tarifi imkânsýz acýlara emanet etmiþti.
Evet, bu gün tiyatro sahnelerinden büyük bir yýldýz daha kaydý. Ama ne mutlu ki Savaþ Dinçel saðlýðýnda da kýymeti bilinen, öldükten sonra deðerlenmeyen bir üstat dý. O her zaman saygýyla anýlan ve yaptýðý iþe yüreðini koyan, yüreði gün gelip yorulsa dahi son nefesine kadar sevenlerini ve tiyatroyu býrakmayan büyük bir ustaydý. Tiyatro camiasýnýn babasý olarak anýlan o büyük ustaya Allahtan rahmet ve baþta kadim dostlarý ve ailesi olmak üzere tüm sevenlerine baþ saðlýðý diliyorum. Ve onu o devleþtirip gönüllere sevdiren Ekmek Teknesi dizisindeki dillere slogan olan o iki kelime ile ona veda etmek istiyorum. BABA BÜYÜKSÜN.....!!!!!!

                                   Murat TEMÜROÐLU
                                   murattemu@gmail.com