Sana
Dokunamasam
Bir kez
Bakamasam da
Sensiz
Yalnızlığı
Çok
Yaşasam da
Bilesin ki
Gam değil
Razıyım ben
Bu sevdaya
Aldın
Beni
Benden
Sen
Kendine kattın
Bizzat
Kuşattın
Sonrada
Uzaklaştın
Şimdi sen
Ne yaptın
Nasıl böyle
Yalnız bıraktın
Nereye kaçtın
Hiç
Söylemesen de
Olsun Sen
Yeter ki
Kederlenme
Sensiz
Bir cesetsem de
Kederimle
Derde
Kalsam da
Nihayet
Bekleyen toprağa
Bulanıp Mezara
Girsem de
Sen
Hiç öfkelenme
Kolay değil
Sevmek
Gönül vermek
Hicranı
Yudumlayarak
İçmeyi bilmek
Ben
Razıyım
Şikâyetim yok
Varsa
Bir efkârım
Ne olurdu
Tek bir kez
Haber salsaydın
Karakalemde
Olsa bir
Pusula yazsaydın
Sana
Sevdamı
Anlasaydın
Aşkı
Tek yaşatmasaydın
Ağaca
O
Dalında
Sessizliği kuşanan
Yaprağında
Evvelden
Haber salan
Anka’ya
Rahmeti
Özümleyen
Bir güle
Arzın
Gizemleriyle
Yoğrulan toprağa
Basaydın
Yüzümü
Süreydim diye
De sen
Hayıflanmama
Engel
Olmak istiyorum
Fakat
Ne mümkün
Kalbim
Öyle buruk ki
Takatim
Kifayet etmiyor
Solukta
İki satırda
Bir kelamda
Sokakta
Kaldırımda
Ayazdayım
Bak ayakta
Ovada
Bucakta
Arzı cihanda
Seni arıyorum
Bir kez olsun ses ver
