Uzun, kirli, pis, yarý loþ, bazen florasanýn güçlü ýþýðýnýn göz aldýðý, daracýk, yaðmurun çisil çisil yaðdýðý, adým atmaya korktuðum bir sokaktan geçiyorum gece vakti.Her köþede karanlýk suratlar, çarpýk sýrýtýþlar göze batýyor. Bakmamaya çalýþarak, gözlerimi yere indirerek, soluk bir ruh gibi geçiyorum yanlarýndan...

Az ileride köþedeki kadýn, elindeki sigarasýný su birikintisine atýyor ve bol boyalý aðzýný yaya yaya '' Heeeyyyy...'' diye sesleniyor.Adýmlarým býçak gibi kesiliyor,olduðum yerde kalakalýyorum.Bana yaklaþtýðýný ucuz ve adi, deri olmadýðý her halinden belli olan topuklu ayakkabýlarýnýn sesinden anlýyorum.Gelip karþýmda dikiliyor.Topuklu ayakkabýlarý kýrmýzý, uçlarý havaya kalkmýþ... File siyah çorabý yer yer yýrtýk ve parlak mini deri eteði sadece ýþýk vurdukça parlýyor.Týrnaklarý uzun ve muhtemelen takma týrnak...Kýrmýzý boyalý, cam gibi parlýyor.Büstiyeri ödünç alýnmýþ.Öndeki ve yandaki kopçalarý olabildiðince sýkmýþ fakat yinede tam oturmamýþ üstüne...Sanki siyah kumaþ üzerine kýrmýzý yamalar dikilmiþ gibi.Postiþ saçlarý turuncu, sarý arasý bir renk...beline kadar uzanýyor, at kuyruðu yaptýðý halde.kirpikler takma,kaþlar jiletle kazýnýp, kalemle tekrar çizilmiþ.Dudaklar kýrmýzý boyanýn altýnda kaybolmuþ...

Birþeyler anlatýyor.Cümleler uzuyor,uzuyor...Kulaklarým uðuldamaya baþlýyor.Çok uzun bir yolum var gidecek ve hiç halim yok.Olabildiðince yorgunum.Sadece yaðmurun sesini ve yan sokakta eve geç kalmýþcasýna koþturanlarýn ayak seslerini duyuyorum.Oysaki gecenin en derinindeyiz...En ulaþýlmaz saatlerinde...Sanki uzaklardan bir bebek aðlamasý geliyor.Yumuþak sesli bir kadýn ve ayný ses tonunda bir erkek konuþuyor.Kapýnýn usulca kapandýðýný ve kadýnýn tülü çekerek,kucaðýnda çocuðuyla camdan baktýðýný görüyorum.Çocuk huzursuz ve sürekli aðlýyor.

Temiz, güzel, eski bir ahþap binanýn ikinci katýnda, dýþa doðru camlarý, çýkýntýsý olan eski tarz evlerden...Hemen köþe baþýnda, eve çok yakýn sokak lambasý bütün sokaðý gün gibi aydýnlatýyor veya bana öyle geliyor.Hýzlanan yaðmurun her damlasýný görüyorum.Koca çýnarýn her yapraðýný, kadýnýn yüzündeki endiþe izlerini ve minik bebeðin ateþten kýpkýrmýzý olmuþ yüzünü, kan çanaðý gözlerini...Çok geçmeden adam geliyor koþarak.Daha kapýya vurmadan kapý açýlýyor ve adam sular içinde eve giriyor.Hemen bebeðin ilacýný içiriyorlar.Üçü birden yavaþ yavaþ sakinleþiyor.Yüz hatlarý gevþiyor, sarmaþ dolaþ bebeðe bakýyorlar.Kadýn tülü çekip ýþýklarý söndürüyor.Yaðmur hýzýný kaybediyor yine çisil çisil yaðmaya baþlýyor.Sokak lambasý sönükleþiyor, koca çýnarý göremiyorum.

'' Heeyyyy!!!! Sana dedim.Duymuyor musun? '' diyor bir ses.Uzanan bir el omuzuma dokunuyor.Baþýmý kaldýrýp gözlerine bakýyorum.Benim gözlerimi o görüyor.Bana ne der gibi omuz silkip, birkeç adým atýp yanýmdan geçip gidiyor.

Gidecek çok yolum var diyorum içimden...Henüz gecenin en derinindeyim...