Ağır ağır süzülüyordu ellerimden hayat
Ağır ağır çöküyordu dibe
Yükte hafif pahada ağır düşlerim
Ölümüne su alan bir vapurdayım sanki
Memleketim denizler dibi
Ağla sızla geldim işte
Ayağı yere basmaz o derin iklimine
Çok uzaklarda sen kalbinde bir kilitle
Öyle yakınsın ki bilinmezliklere sorma gitsin
Yalnız birtek sen değilsin
Sen değilsin birtek kilitleyip kalbini
Anahtarını atan denize
İskelede yıllarca bekleyip umudunu yitiren öyle
Ama sen birtek kendinsin öyle benim gözümde
Milyonlarca insan içinde kalabalıklar içinde
Bir başına yalnız
O minik ellerin ve uçsuz bucaksız gözlerinle
Ben ise arıyorum umarsız anahtarını kalbinin
Bir sahilden bir başka sahile
Okyanusların en derinine
Martıların kolyelerine bakıyorum
Umutsuz yaşanmaz diyorum
Sensiz de yaşanmaz biliyorum
Çok geç olmadan gel artık ben seni bekliyorum...
