"İnsanların bazen neye güldüklerini anlamak güçtür." -Dostoyevski |
|
||||||||||
|
hayatımda olan bir yere yeniden dokunarak hayat verdin..sana ulasmamı sagladın, seni yeniden hissetmemi belki... ama eksiklikler vardı yine .. sana sarılmanın, o hazzı yasamanın tehdit edsici yanını gördüm. aramızdaki ölüme bir adım kalmısken, hayat buldu yasam. sevgiye dair birseyler parıldadı gozbebeklerimde ve içimdeki kücük görünümlü büyük melegimde... kanadımla actım kapılarımı once, sonra sözlere basladım ve caldım kapının ardında canlanmayı bekleyen melodileri... biraz hızlıydı belki ama yasamak istedigim gibiydi. bu yetti zaten, güçlenmem için attıgım adımlardan biriydi, yasamamı saglayen sebep değildi ama kalmayı göze almam için yeterliydi.. kalmak gitmek kadar basitti benim için. beklentilerinin arasında bu olmasın... yepyeni dogusunda bu gel gitlere göz yumma. sanki bir su damlacıgı gibisin bunu yasa önce ak damarlarıma, sonra kapat tüm perdelerini piyano esliginde.. sadece uyanmanı saglayan bir damla ısık aralıgı bırak perdenin otesinde.. cennetle cehennemin farklılıklarını yasa cigerlerinde. herhangi bir actıgın mezarına göm kendini, ört üstünü kara toprak görünümlü meleginle ... meleklerin keske gömse herzaman seni hatalarından sıyırıp ruhunu..bu sırada sigaranı yak acı hazzın tadını tat.. kendinden vazgec ulas karanlıgın son noktasına.. karanlık içerisinde yasa karmasanı .. kara bulutlar altında ıslat bedenini ... kararmıs günesini dogur .. rahmini delerek son demlerine kadar akıt kirli kanını .. rahminden gelen ısıgını yücelt bedininde .. sessizce cıglıklarını yarat, dünya titresin bu haykırıslarınla ... dünyanın sonunu buldugun noktada sakinles ve gezegenlerin dogusunu izle .. sendeki dogum kadar acı tat, unut herseyi ve kendini , kendini unuttugun an kendini buldugun andır zaten. düsün bunu... sol gözünü titret. katillerin yasamı gibi yasa bir gününüde ... öldür, nekadar nefret etttigin ve sevdigin insan varsa hepsini bir bir öldür... ve tam o ölüm noktasında bukez benim kanatlarımı dogur rahminden yani hiçbir zaman sahip olmadıgın yerden .. kelebek kanatlarımı dogur.. sonra yarına hazırla beni, törenler düzenle son demlerime .. gece karanlıgına hazırla beni, mutlu oldugum yere götür .. sende ,yarını sevmeyen kanatlarınla sar beni... benim seni sardıgım gibi ve sarkı bitti... (a perfect circle - imagine)
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © elif, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |