Cumartesi...
Dışarıda hafiften bir kar yağıyor:
Karacaoğlan'nın mısralarındaki gibi:
''İncecikten bir kar yağar
Tozar Elif Elif diye
Deli gönül abdal olmuş
Gezer Elif Elif diye''
Yerler ancak birkaç santim karla kaplanmış.
Özlediğimiz,eklediğimiz kadar değil.
Umarım,yağış yoğunlaşır.
Diz boyuna kadar ulaşır en az.
Razıyız eziyetine,kahrına.
Birkaç gün evimizden çıkamasak da olur.
Arabalarımız yollarda biraz debelensin,nolacak...
Yeter ki bereket insin göklerden.
Narin kelebekler gibi dans ederek devam etsin kar...
Valla,ağız tadıyla kar topu oynayamadık bu yıl.
Gözleri kömürden,burnu havuçtan kardan adamlar yapmayı da unutur
olduk.
Yazımın tam burasında,pencereden dışarı bakıyorum bir süre.
Kar ince ince yağıyor.
Yoğunlaşmış biraz.
Daha da yoğunlaşır,temennimiz bu.
Ne kadar yağarsa yağsın şikayetçi olursam adam değilim.
Yok yollar kapandı,yok arabam yerinden kıpırdayamadı demeyeceğim.
Siz de demeyin lütfen.
İki karış kar için '' kar eziyeti'' gibi manşetler atma tamam mı
ey bir kısım malum medya
Daha kar yağmadan,okullara kar tatili tartışması başlatılması ne kadar
''abes-muktebes'' bir durum.
Şom ağzımızı açmayalım.
Fazla uzatmadan ben de ağzımı kapatıyorum.
Son tuşlarına dokunuyorum klavyemin.
Ve pencereye koşuyorum.
Küçük, nazenin kelebeklerin müthiş danslarını izliyorum.
Yazı da neymiş?..