Seninle dargın ayrılmayalım diye
Akla hayale gelmedik kurgularım
Havsalamı zorlayandı o kaygılarım
Ne çareydi ki ben sana yangındım
Ne olmuştu bizim dirliğimize yanarım
Hıçkırıklarına dayanmam haline acırım
Sensizlikte biliyorum ki ben ne kahırım
Yokluğuna yanarım hicrana yesi katarım
Varlığında seyrine doyum olmayan erguvan
Sendin bizzat gönlüme açan kalan bahardan
Damarlarımda durmadan ısıttığın şu kandan
Düşüncelerimde hazdır ummandır yaşattığın
Kompartımanlar korkumun yegâne mekânıydı
Soluk soluğa kalarak hışımla atıldığım raylardı
Kalabalığın içinde arandığım yegâne kokumken
Gözlerim fal taşı zıpkınlığıyla hep seni arıyordu
Kalbimin ritmi hızını artırırken sen hala yoktun
Dargınlığın ilelebet sürdürmemen içindi kaygım
Sanki yavaş yavaş bir boşlukta kaybolmaktaydım
Ne yapmıştım sana bu denli alıngan olmamalıydın
Ortalık sakinlemişti yolcular yerlerine otururken
Arayan gözler hasreti, kaygıyı, acıyı resmediyordu
Sen hala yoktun oysaki aradığım yolcular diyarında
Kalbimin burukluğunda sineden hıçkırıyordu her sızı
