Kadýnýn gürültüden ürkmüþçesine bir hâli vardý. Korku ve endiþenin mimiklerinde yarattýðý büyük kaosla delikanlýya son olarak adýný söylemiþ ve tedirgin adýmlarla sokaðýn çýkmaz yönüne doðru ilerlemeye baþlamýþtý. Delikanlýysa iþittiði ismin zihninde oluþturduðu tedailerle oracýkta kalakalmýþ; ayaklarý kaldýrýma, gözleri ise kadýna çivilenmiþti adeta. Þaþýrmýþ kalmýþtý delikanlý, ne yapacaðýný bilemiyordu. Çaresizliðin korkuyla harmanlandýðý bir lisanda “bu imkânsýz” diyor ve sözlerinin gerisini bir türlü getiremiyordu.

Oysa kadýnla karþýlaþtýklarý ana kadar her þey olmasý gerektiði kadar olaðandý, hatta “altý üstü bir kahpecik” diyerek geçiþtirilebilecek kadar sýradandý kadýn. Öyle ki, saçlarýný omzuna, kokusunu sokaða yayan, bütün yapay duygularý makyajýnda barýndýran ve teklif ile ýsrar etme arasýnda asla denge kuramayan 50$lýk fahiþelerden farksýzdý kadýn. Ve diðerlerinden farký olmayan bu fahiþenin karþýsýnda delikanlýnýn da tavrý her zamankinden farksýzdý.

Alýþagelmiþ her þey kadýnýn ilk teklifiyle bir anda altüst olmuþtu. Kadýn, delikanlýya öyle bir teklifte bulunmuþtu ki delikanlý bu teklif karþýsýnda büyük bir tedirginlik yaþamýþ týpký adýný duyduðu an gibi belli bir süre bilincini kaybetmiþti. Her ne kadar delikanlý, bu þeytani teklifi “ilgi çekmek” olarak deðerlendirmiþ olsa da gözbebekleriyle gizliden gizliye istavroz çýkarmaktan ve Ýsa’ya sýðýnmaktan kendisini alýkoyamamýþtý. En az kadýnýn anlattýklarý kadar delikanlýyý dehþete düþüren o duyduðu isimdi. Delikanlý çivilenip kaldýðý yerden “hayýr, bu olamaz, bu imkânsýz” dese de olabilirlik endiþesi ve bilinmeyenlerin içinde korkutan çürüyordu. Doðruydu ki bütün korkular; endiþelerin rahminde bir cenin oluyor ve sonra bilinmeyenlerin beþiðinde büyüyordu. Delikanlýyý serapa saran endiþelerin þiddeti giderek artýyor ve delikanlý prematüre bir doðumla korkuyu kucaðýnda buluyordu.
Elbette þiddeti artan sadece delikanlýnýn endiþeleri deðildi, sokaðýn giriþinden gelen gürültünün de þiddeti giderek artýyordu. Delikanlý, asayiþin ihmale geldiði bu dar sokaktan kurtulmak ve bir an önce evine gitmek istiyordu. Gitmeliydi bir an önce ki kadýn kokusu taþýyan sokaklarýn gece yarýnlarýnda tekin yerler olmadýðýný gazetelerin 3. sayfa haberlerinden okuyordu. Hani koþarcasýna birkaç adým atsa köþe baþýna ulaþabilir ve atik davranýp köþeyi hemen dönebilirdi. Ya sonra? Sonrasýný düþünecek bir durumda deðildi delikanlý.