Çamaşır makinesi arıza yaptı.
Ah..Bel fıtığım,
Oy..Boyun fıtığım,
Vay..Sağ elimde yerinden kayan,
Kemik, kıkırdak.

Bilsen de her şeyin gerçeğini,
Daha da doğrusu,
Ancak algılayabilsen ucundan birazcık,
Başka bir platformda bildiğini,
Aslında.

Çaren de yok, yaren de,
İnsan denen bu formda.
Yiyen, içen, şeçen ;
Ayıran, seven, sevilen ;
Doğurtan, doğuran ve ölen.
Haa..Bir de, elde çamaşır yıkayan..

Yok işte yok.
Gerçek yaren yok.
Sadece "Dost' un" gülümsemesini,
Hissedersin ruhunda.
Ki ; bu şiirde, adı öyle onun.
Var mı beğenmeyen ?

Of, of derim güncelimde.
Çünkü, çamaşır makinesi bozuldu.
Git gide, dağılıyor,
Adı yaşlanmak olan.
Kim yıkayacak onca çamaşırı,
Ya bir gün ben de bozulursam ?

Karşıyakalı Ahmet Tunç CAKAR
22-Mart-2008 ISTANBUL
"Sadelikler Üstüne" şiir kitabı.