LEYL-İ GECELERDE YUSUF
Ey Yusuf
Onbir yıldızı güneşi ve ayı perde ettin gözlerine
Geceler seyre daldı ay ışığında gezinen rüyanı
Yorum babandan geldi umut gülümserken yüzüne
Ve yüzün güneşlendi babanın sözlerinde
Ey oğul
“Şeytan insan için apacık bir düşmandır” bilesin
Bilesin ki İbrahim ve İshak gibi Tanrı seni seçecek
Gün şavkını vururken herkes secdeye gelecek
Onlar ki üşümediler seni derin kuyuya atarken
Onlar ki düşünmediler geçmişini yok edip geleceğini çalarken
Ölüm gözlerinde kaybolmuş yanık kokulu zaman külüydü
Gömleğindeki kan yalan babandaki sabır sevginin gücüydü
Ey Yusuf
Kardeşlerin seni mahkûm etti sancılı bekleyişlere
Birkaç dirhemlik maldan öte değildin artık
Esir düştün köle oldun satıldın Mısır pazarlarında
Gözlerinin feri düştü hükümsüz akan Nil suyuna
Bir kadının sözlerinde leyl-i gecelerde düştün zindanlara
Rüyalar perde oldu göz kıyılarındaki gelecek yaşamına
Nice kadınlar bir bıçaklık yaşam sundu güzelliğin karşısında
Ve büyülendi Züleyha rüzgâr giyinmiş zamanlarda
Ey Züleyha
Kalbinin acılarını akıtma ruhunun ırmağına
Vahayı terk et değmesin saçların ağustos sıcağına
Terlemesin gözlerime değen nur kokulu avuçların
Kelamın hükümsüz kalmasın sözcükler arasında
Yakup karanlığında dem aldı sevgilerin en güzeli
Mısır’ın ruhu döküldü şaha vuran Nil sularına
Çığlıksız ter döktü bedenler Yusuf’un huzurunda
Diz çöktü kardeşler arsız bakışların gölgesinde
Gözleri ağardı Yakup’un vahanın siluetinde
“Ah Yusuf’a olan tasam” dedi gök kubbenin altında
Yusuf’un kokusu sarmıştı Mısır’ın dört yanını
Ve Yakup gömleğinde bulmuştu gözlerinin ferini
Ey Yusuf
Leyl-i gecelerde hüküm sürdü Züleyha’nın sevdası
Sözlerinden önce yüzün gül açtı karanlık yüreklerde
Gelecek zamanlara yazıldı sözlerin alacası
Leyl-i gecelerde Yusuf Züleyha’ya sevdalandı
12.03.2008 / ANKARA