Fâni dünyada ezeli bir nidâ idin
Sevdâ çeken gönülde aşk u devâ idin
Şems'e kavuşup Şâfi-i Ummân'a erdin
Derde çare kıl ey sultan-ı derd-i mestur.

Gönül inleye inleye yoluna vardı.
Misk-i fermânın ki asr-ı saadettendi
Sana ağyâr diyende sana dîl-figârdı
Şeb-i pürnûruna pervâne kıl ey hâdî.

Rıza-i Rahmân ki tevâzuya binâdır
Halka-i zikrin tevâzuudan da evlâdır
Seyr ü sülûkuna ol mâsivâ fedâdır
Vuslatında yoldaş eyle ey dost-ı lâtif.

Derya-i tasavvûfun ilâhidir kat'i
Bu ruhlar ki gölgende ancak birer şakî
'Gel' dedin ya, koştuk kapına geldik dertli
Feyzinle mesrûr eyle ey Hazret-i Rumî.