gidince uykumdan
yerde ayak izlerin kaldý
sudan yeni çýkmýþ
çamurluyken

ben de gittim sonra
çok uzaklara
paris düþlerimi süsledi
ne sen ne ben kaldý

anlamadým
anlaþamadým
anlatamadým
en elit halimle konuþamadým

yürüdüm
kimsenin olmadýðý sokaklarda
düþündüm
eðlendim kendimce

umursuyamadým artýk
ne seninleydim senden uzakta
ne kendimle
geçtim üzerimizden

renklendim
ayaðýmý incittim
topalladým bir süre
sonra pempe üzerine noktalar hepsi

dollaþtým
içe doðru dolandým
spiral oldum
sonra sonra mý
sonrasý hep sessizlik...