Sabah serinliði dokunurken derime usul usul,
Renklerin büyüsüne kapýlýp coþuyor ruhum
Kýzýl çam kokularý ulaþýyor Göcek tepelerinden,
Yaþamak sevinciyle baþlýyor sarhoþluðum.

Doðan günün ýþýltýsýnda, bir baþka güzel herþey,
Aðaçlar son bir kaç portakalý da dökmüþ diplerine,
Þimdilik hoþçakalýn der gibi, görüþürüz seneye.

Çatý oluðunun arasýna bir kuþ giriyor, cývýltýlarla,
Tam göremedim ama, kýrlangýç galiba,
Ýçeriden de neþeli cývýltýlar cevap veriyor,
Merhaba sevdiðim dercesine.

Bir alým, bir çalým judas geçiyor kapý önünden,
Sahibi belirsiz, adý belli,
O hepimizin ve sokaðýn özgür köpeði.

Balkonun içlerine kadar sarkan,
Budadýðýmýz palmiye aðacýný selamlýyorum,
Yeþil yeþil gülümsüyor,
Merhaba diyor,
Tek çiçeðim kýrmýzý sardunya,
Köþeden ýslýk çalýyor bana,
Bir çaydanlýk su vereceksin bu gün saksýma,
Sakýn unutma.

Marina’dan sesler geliyor,
Telaþlý yürüyüþlerle önümden geçiyor kaptanlar,
Gezi tekneleri, balýkçý sandallarý, lüks yatlar,
Ve yeni güne uyanmýþ, umut dolu suratlar.

Güzel bir gün diye geçiyor içimden,
Dükkanlarýn kepenk sesleri duyuluyor çarþýdan,
Ýnsem diyorum sahile bu sabah erken,
Demli bir çay içsem belediye bahçesinden.

Ben aslýnda akþam ezan’ý vakitlerini severdim,
Hüzün kaplardý içimi, müezzinlerin sesinden,
Bir sonsuzluk girdabýnda sarmaþ dolaþ,
Yüreðim mistik duygularda,
Gözlerimde yaþ.

Bütün vakitleri sever olmuþum ne tuhaf,
Biten bir ömrün belki son deðerlendirmeleri,
Yeni farkettim,
Çok gerilerde býrakmýþým tüm deliþmenliklerimi.

Haydi yorgun ayaklarým,
Sevdalý gönlüm,
El ele tutuþalým,
Selam olsun yeni baþlayan güne,
Selam olsun gördüðüm bütün güzelliklere,
Martýlar sesleniyor, çýðlýk çýðlýða,
Hep birlikte yürüyelim el ele sahile.

Gün baþlýyor Göcek’te,
Umutlar taþýnacak, gönüllerden gönüllere,
Bu günü yaþamak gerek, dolu dolu,
Namuslu ve gürültüsüzce,
Kimbilir ne zaman görünüverir selvilerin yolu.

Esel Arslan
MAYIS.2008.GÖCEK/ MUÐLA